کمتر کسی شنُفت!

۵ آبان ۱۳۹۹

محمدعلی فیاض‌بخش
ابتکارات ارزنده و چشمگیر بسیاری از معلمان در بحران کرونایی در ساختن و پرداختن و‌ تولید محتوای آموزش مجازی، الحق شگفت‌انگیز است. من به دلیل علایق شخصی و نیز الطاف همکاران جوان‌ترم، بسیاری از این تولیدات را می‌بینم و از اعماق وجودم بر این معلمان درود و آفرین می‌فرستم.
از همان روز که کلیدواژه‌ی پر از مهر و سرشار از صفای آن خانم معلم آستارایی، با عنوان « آیلاند» فضای مجازی را پر کرد، دانستم حرکتی آغاز شده که سیر جدیدی از تحول و نوآوری و شکوفایی در کار معلمی را به ارمغان خواهد آورد. آن روز با خود گفتم: دیر نباشد که لطیفه‌های حاشیه‌ی آن کلمه، به دنیایی از خلاقیت و مسئولیت بدل شود و «آیلاند» اسم رمز یک انقلاب در روش‌های آموزش مدرسه‌ای و چالش با سنت‌ورزی‌های کم‌اثر شود.
من امروز می‌بینم:
معلمانی که تا دیروز در ساعاتی خاص از صبح تا ظهر، خود را موظف به خدمات‌‌رسانی آموزشی می‌دیدند، امروز صبحشان را به شام پیوند زده‌اند و گاه در نیمه‌های شب برای صبحگاهان فردایشان بیدارند؛
معلمانی که همه‌ی جست‌وجوگریشان برای فراهم‌آوری طرح درس، در متن‌ کتاب درسی رسمی خلاصه می‌شد، امروز در دنیای پهناور یافته‌ها و تولیدات آموزشی غوطه می‌خورند و از کف اقیانوس‌ها تا فراز کوه‌ها را برای گردآوری مطالب درسی مجازی می‌کاوند؛
معلمانی که از فرط دیدار چهره‌به‌چهره، گاه از نگاه و سخن پرمهرشان به شاگردانشان کم می‌گذاشتند، این روزها از ورای حجاب و‌ مجاز، چه پرمهر و بردبارانه با آنها سخن می‌کنند و چه با حوصله دفتر مشق بچه‌ها را دورادور ورق می‌زنند؛
معلمانی که در پای‌بست‌های «ره چنان رو که رهروان رفتند»، از ابتکارات شخصی وامانده‌بودند، امروز هریک، راهی را به خلاقیت و نوگرایی پیش‌پای خود و دانش‌آموزانشان می‌گذارند؛
معلمانی که در زنگ‌های تفریح، از سر ناچاری و درددل‌گشایی، یکسره از صعوبت معیشت می‌گفتند یا با اعجاب، تهدید فلان نماینده‌ی مجلس به رییس‌جمهور وقت را گزارش می‌‌دادند یا از مشکلات کارگزینی یا مشقت کار دوم و… سخن می‌کردند، این روزها زنگ تفریح خانگی را با فرزندان خود گل می‌گویند و‌ گل می‌شنوند و در همان دقایق هم دغدغه‌ی آن دارند که کلاس مجازی بعدی را با چه ترفند و لطافتی بیاغازند.
…و چقدر مشتاقم که در آینده‌ی نزدیک ببینم:
سخن‌گفتن از این صنف بزرگ و محترم و شنیدن صدایشان، به‌‌ اندازه‌ی گفتن و شنیدن از غصه‌های تالار داران، پسته‌های صادرنشده‌ی باغداران، دغدغه‌‌ی بورس برای سهام‌گذاران و جنجال‌های زودرس انتخاباتی سیاستمداران، نیز به صحنه آید و از معلمان به راستی گفته شود و شنیده شوند.
در این غوغای کرونا -که همه‌کس از همه‌چیز گفت- از جهاد خاموش معلمان کمتر کسی شنفت!
منبع: روزنامه اطلاعات