چند هفته پیش، یک خبرنگار اسراییلی از جواد ظریف درباره وضعیت مجید توکلی، زندانی جنبش دانشجویی، پرسید که او در پاسخ گفت اصلا توکلی را نمی شناسد. عدم آشنایی آقای وزیر با توکلی موجی از واکنشهای اعتراضی وبلاگنویسان را دربر داشت؛ تا جایی که ظریف مجبور شد موضوع را تماما انکار کند.
محمد جواد ظریف و مجید توکلی.
پرسش خبرنگار اسراییلی — با هر انگیزه که مطرح شد — چندان هم بی حاصل نبود و دستکم موجب شد که توکلی بتواند پس از سالها، چند روزی را به مرخصی خارج از زندان بیاید. دیروز خبر رسید که ابوالفضل عابدینی، زندانی پان ایرانیست، هم قرار است بعد از چهار سال زندان، به مرخصی بیاید. همه کارها انجام شد؛ وثیقه مورد نیاز تسلیم شد؛ کلی آدم برای این مرخصی چند روزه به خودشان و دیگران تبریک گفتند؛ که باز خبر آمد؛ یک اشتباه تایپی در حکم مرخصی وجود دارد و زندانی موقتا نمی تواند آزاد شود؛ و بعدا همان را هم انکار کردند که اصلا مرخصی بی مرخصی و مرخصی در کار نیست.
ابوالفضل عابدینی اخیرا به علت شهادت درباره مرگ ستار بهشتی به زندان کارون اهواز منتقل شد که در آنجا بارها مورد بد رفتاری قرار گرفت و حال و روز خوشی ندارد. از سوی دیگر مادر حسین رونقی ملکی هم می گوید که وضعیت پسرش در زندان وخیم است و بیم جان او می رود. به نظرم شاید حالا که بازارعطوفت اسلامی کساد شده، یک خبرنگار صهیونیست (به قول ظریف) عصبانی پیدا کنیم که نام ابوالفضل عابدینی و حسین رونقی ملکی را هم مثل مجید توکلی یاد سران رژیم جمهوری اسلامی بدهد، تا آنها هم چند هفته ای را بتوانند مرخصی استعلاجی خارج از زندان بیایند!
