در پنجمین سالگرد کودتای انتخاباتی خردادماه سال ۸۸ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی با استناد به سخنان اخیر سردار جعفری فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به تحلیل نقش این نهاد در انجام این کودتا پرداخته و نسبت به حضور فراگیر این نهاد در همه عرصه ها و نقشی که می تواند در روند تحولات آتی کشور و تعیین رهبری آینده داشته باشد، هشدار داده است.
در فراری از این بیانیه آمده است: سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران ضمن احترام و ابراز ارادت به انسان‌های پاک و شریفی که در سطوح و رده‌های مختلف سپاه پاسداران هدف و انگیزه‌ای جز جلب رضای خداوند و خدمت به مردم و کشور خود ندارند، به همه دلسوزان هشدار می‌دهد روندی که سپاه پاسداران تحت فرماندهی مجموعه‌ای معدود و مدیریت و طراحی برخی مراکز قدرت خارج از سپاه طی می‌کند، در آینده نه چندان دور ایران را به مسیر تکرار تجربه‌های پرهزینه و نافرجام کشورهایی نظیر ترکیه و پاکستان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ دچار خواهد کرد. تجربه‌هایی که به علت سپری شدن دوران آنها کشور را به سمت نابودی و فروپاشی خواهد کشاند.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
انتشار فیلم سخنرانی سردار جعفری فرمانده سپاه پاسداران در فضای مجازی طی ماه گذشته نقطه پایانی بود بر تردید معدود کسانی که تقلب و مهندسی انتخابات سال ۸۸ را در این سطح وسیع باورنکردنی می‌دانستند. اعتراف صریح سردار جعفری به دخالت مستقیم این نهاد نظامی امنیتی در جریان انتخابات سال ۸۸ و تغییر نتایج این انتخابات نشان داد برخلاف برخی استدلال ها اختلاف یازده میلیونی رأی احمدی‌نژاد و میرحسین موسوی نمی‌توانسته حاصل یک تقلب سازمانیافته و گسترده نباشد. سردار جعفری در سخنان خود به وضوح اعلام می‌کند بازگشت اصلاح طلبان به قدرت خط قرمز سپاه پاسداران بوده و به رغم این که همه ارزیابی‌ها از کشیده شدن انتخابات به دور دوم حکایت داشت، از آن‌جا که نتیجه انتخابات دور دوم برای همگان از پیش مشخص بود، سپاه تکلیف انتخابات را در همان دور نخست مشخص کرد.
سخنان سردار جعفری را باید تأیید بی‌حرف وحدیث تمامی شواهد و نشانه‌های آشکار و پنهانی دانست که اصلاح طلبان سبز با تأکید بر آنها انتخابات سال ۸۸ را کودتا علیه آزادی و مردم‌سالاری در ایران اعلام کردند.
اگر چه خاطره و آثار کودتای سال ۸۸ که به ریخته شدن خون ده‌ها بیگناه و سرکوب جامعه و به بندکشیده شدن شریف‌ترین انسان‌ها انجامید فراموش شدنی نیست، و امروز حصر سران محبوب جنبش سبز به سمبل این مظلومیت و پایداری ملی تبدیل شده است، اما انتشار فیلم سخنان سردار جعفری نباید اصلاح طلبان را به حوادث چهار سال پیش که ماهیت آن اینک بر همگان آشکار شده مشغول ساخته و از وضعیت کنونی غافل کند.
آن کودتا به رغم تلاش‌های شبانه روزی دستگاه‌های تبلیغاتی و امنیتی و تحمیل هزینه بی‌سابقه و جبران ناپذیر بر کشور و ملت، نهایتاً به نتیجه نرسید. پاسخ مثبت ملت آگاه و موقعیت شناس ایران در انتخابات سال ۹۲ به دعوت رهبران اصلاح طلب خود و پیروزی تنها کاندیدای متفاوت در این انتخابات، اعلان شکست نهایی آن کودتا بود. بنابراین انتشار سخنان سردار جعفری در باره مهندسی انتخابات سال ۸۸ که ماهیت آن امروز بر همگان حتی مدافعان آن نیز روشن است، نباید موجب سرگرم شدن ما به گذشته‌ای شود که ملت آگاه ایران هرگز تسلیم آن نشد. این سخنان اگر فرصت و فضایی ایجاد کرده باشد، که کرده است، فرصت آسیب شناسی دخالت نظامیان در عرصه سیاست با توجه به تجربه انتخابات سال ۸۸ و نتایج ناگوار آن برای آینده کشور است.
براساس سخنان سردار جعفری سپاه پاسداران در سال ۸۸ به رغم تأیید کاندیداها از سوی شورای نگهبان خط قرمزهایی را ترسیم کرده بود که به موجب آن برخی از کاندیداهای تأیید صلاحیت شده تحت هیچ شرایطی نباید در آن انتخابات به پیروزی می رسیدند. اینکه آیا در انتخابات ۸۸ تقسیم کاری میان سپاه و شورای نگهبان صورت گرفته بود تا هدفی را که شورای نگهبان به علت محدودیت‌های سیاسی و قانونی نمی‌توانسته تأمین کند سپاه با اقدامات امنیتی و پنهان محقق کند یا این که سپاه خود را به مثابه مرجعی فراتر از شورای نگهبان و دارای حق وتوی تصمیمات این شورا می‌داند، تأثیری در نتیجه بحث ما ندارد. مهم این است که سپاه به عنوان یک نیروی نظامی به خود حق داده است در عرصه سیاسی مدنی کشور تعیین کننده و مجری خطوط قرمزی فراتر از قواعد و ضوابط قانونی باشد. این نقش برای آگاهان از تاریخ نیمه دوم قرن گذشته خاورمیانه به هیچ وجه ناشناخته نیست. نظامیان ترکیه و پاکستان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی چنین حقی برای خود قائل بودند. آنها فراتر از قانون اساسی و قوانین موضوعه خطوط قرمزی برای احزاب سیاسی و نهادهای مدنی ترسیم می‌کردند و در صورت تخلف نهادهای رسمی و قانونی از این خطوط قرمز به خود حق دخالت و کودتا می‌دادند. تفاوت آن چه سپاه در سال ۸۸ انجام داد با عملکرد نظامیان ترکیه و پاکستان دهه ۶۰ و۷۰ میلادی در این است که آنها با تنظیم خطوط قرمز و محدوده عرصه سیاسی، به نظارت رقابت احزاب و نیروهای سیاسی در این عرصه می‌نشستند و در صورتی که کشور در آستانه هرج و مرج و کشتار و ناامنی قرار می‌گرفت مانند آنچه امروز در تایلند شاهد آن هستیم، به عنوان نجات کشور دست به کودتا می‌زدند. گاه به کمک عوامل خود به ناامنی و هرج و مرج، دامن می‌زدند تا دخالت خود را در عرصه سیاسی موجه جلوه دهند و در هیئت منجی کشور ظاهر شوند. اما در دوره‌ای که کشورهای همسایه ایران مانند ترکیه تجربه دوران حکومت ژنرال‌های نظامی را پشت سر گذاشته و نتایج زیانبار دخالت نظامیان در عرصه سیاسی آنان را به بازگشت به پادگان‌ها قانع ساخته است، سپاه پاسداران درجریان یکی از مسالمت آمیزترین، آرام‌ترین و در عین حال پرشورترین رقابت‌های سیاسی در ایران به خود اجازه دخالت و کودتا داده است. دخالت آشکار سپاه به عنوان نیروی حافظ دستاوردهای انقلاب به روایت سردار جعفری در انتخابات سال ۸۸ درحالی صورت می‌گیرد که رهبر فقید انقلاب بارها و بارها صریح و بی‌ابهام بر عدم دخالت نظامیان در سیاست به عنوان اصلی ثابت در نظام جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده است. اکنون پس از اظهارات صریح و بی‌پرده سردار جعفری، افکار عمومی انتظار دارد مقام رهبری با توجه به این که رای مردم را حق الناس و دستبردن در آنرا حرام دانسته اند به عنوان رهبر انقلاب و فرمانده کل قوا با فرماندهان خاطی سپاه از جمله سردار جعفری برخورد کنند.
شاید چنین استدلال شود که سپاه کاملا تحت کنترل است و نباید نگران بود که با این گونه تخلفات سپاه به نهادی شبیه به نظامیان ترکیه و پاکستان بدل خواهدشد. از این گذشته برخورد شدید با فرماندهان این نهاد آن هم پس از گذشت پنج سال از ماجرا به مصلحت نیست. در رد این منطق باید گفت صرفنظر از این که گذشت زمان هیچ حرامی راحلال و هیچ حقی را باطل نمی کند ، امام خمینی(ره) که با آن صراحت و تأکیدهای مکرر سپاه را از دخالت در سیاست منع می‌کردند به تبعیت سپاه از خود و قدرت خویش در کنترل سپاه یقین داشتند، نگرانی امام از منع سپاه از دخالت در عرصه سیاسی ناتوانی از کنترل سپاه نبود، نگرانی امام از تجمیع قدرت سیاسی و اسلحه و اطلاعات در یک نهاد بود. نگرانی امام از آینده‌ای بود که سپاه به تدریج با دخالت در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و مدیریتی کشور به قدرتی تبدیل شود که به پشتوانه فرماندهی و سازمان نظامی و قدرت امنیتی، سیاسی و اقتصادی بلامنازع خودتمامی ارکان حکومت را تحت کنترل خود در آورد و نه تنها رئیس جمهور تعیین کند بلکه رهبری آینده را نیز مدیریت کند. روند سال‌های اخیر نشان داده است که سپاه به سرعت در این مسیر درحال حرکت است. حضور بلامنازع در عرصه‌های مختلف اقتصادی از تملک بنگاه‌های اقتصادی بزرگ گرفته تا انحصار پروژه‌های ملی و تا صادرات و واردات انواع کالا، حضور در مدیریت‌های اجرایی از شهرداری‌ها گرفته تا استانداری‌ها و وزارت‌خانه‌ها و حتی مدیریت مهم‌ترین باشگاه‌های ورزشی کشور، تشکیل نهادهای شبه مدنی وابسته در تمامی عرصه‌های فعالیت اجتماعی، فرهنگی و مدنی، حضور گسترده در فضای مجازی، ورود سازمانیافته سرداران به مجلس در دوره‌های اخیر، ایجاد سازمان اطلاعات و گسترش سریع آن با صرف هزینه‌ها ی هنگفت، حضور در عرصه سیاست خارجی از طریق سپاه قدس و در انحصار گرفتن حق تعیین مسؤلان برخی از نمایندگی‌های سیاسی ایران در کشورهای منطقه، حضور تعیین کننده در نقاط حساس و کلیدی قوه قضائیه، تسلط کامل بر هیئت های نظارت شورای نگهبان … همگی از طرحی منسجم، گسترده و سازمانیافته طی دو دهه اخیر برای حاکم ساختن سپاه بر کلیه مقدرات کشور حکایت می‌کند. به این ترتیب رهبری چگونه می‌توانند مطمئن باشند پس از ایشان چنین نیروی قدرتمندی تعیین کننده و اداره کننده رهبری‌های آینده نخواهد بود؟ آیا وقتی می‌توان با بسیج چند صدنفر و سردادن شعارهای پرشور در مقابل دفتر جامعه مدرسین، تکلیف مرجعیت را روشن کرد، بسیج هزاران نفر در برابر مجلس خبرگان و تحت فشار گذاشتن نمایندگان مجلس خبرگان به کمک سازمان اطلاعات سپاه و به مدد پرونده‌های آن‌چنانی، به منظور تعیین رهبر آینده و یا تسلط بر وی کار چندان مشکلی خواهد بود؟
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران ضمن احترام و ابراز ارادت به انسان‌های پاک و شریفی که در سطوح و رده‌های مختلف سپاه پاسداران هدف و انگیزه‌ای جز جلب رضای خداوند و خدمت به مردم و کشور خود ندارند، به همه دلسوزان هشدار می‌دهد روندی که سپاه پاسداران تحت فرماندهی مجموعه‌ای معدود و مدیریت و طراحی برخی مراکز قدرت خارج از سپاه طی می‌کند، در آینده نه چندان دور ایران را به مسیر تکرار تجربه‌های پرهزینه و نافرجام کشورهایی نظیر ترکیه و پاکستان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ دچار خواهد کرد. تجربه‌هایی که به علت سپری شدن دوران آنها کشور را به سمت نابودی و فروپاشی خواهد کشاند.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران (شاخه خارج کشور)
۲۶/۳/۹۳