کلمه – گروه اجتماعی: حسین زمان، هنرمند سبز و متعهد کشورمان آخرین اثر خود را که ترانه ای است به نام “دخترکم کجاست؟” به یاد ندا آقا سلطان و همه دخترکان مظلوم وطن منتشر کرد.
به گزارش کلمه، این هنرمند مردمی در سالگرد شهادت ندا آقا سلطان، با انتشار ترانه ی “دخترکم کجاست؟” در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، آخرین اثر خود را به روح شهید ۳۰ خرداد تقدیم کرده است.
بابک صحرایی ترانه سرا، امین قباد آهنگ ساز و میلاد اکبری تنظیم کننده ی ترانه ی جدید حسین زمان هستند که در اینجا می توانید آن را دریافت کنید.
حسین زمان سال ها ممنوع الکار است، اما او با انتشار ترانه های خود در فضای مجازی صدای خود را به گوش مخاطبان خود می رساند. اوایل خرداد ماه امسال نیز “فکر نو” در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی منتشر شد.
محدودیت برای حسین زمان تنها به ممنوع الکاری یا ممنوعیت پخش صدایش از صدا و سیما خلاصه نشده و او سال گذشته از ادامه تدریس در دانشگاه نیز باز ماند و از کار برکنار شد.
حسین زمان که مهندسی کارشناسی ارشد در رشته مخابرات دارد، طی ده سال گذشته به عنوان معاون طرح و برنامه و نیز عضو هیأت علمی پردیس بین الملل دانشگاه صنعتی شریف به فعالیت‌های اجرایی و تدریس در جزیره کیش مشغول بود..
این هنرمند مردمی، پس از پایان تحصیلاتش بیش از سی سال است که به تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و نیز پژوهش در زمینه‌های الکترونیک، مخابرات و رایانه پرداخته است.
حسین زمان که چند روز پس از انتخابات سال ۸۸ در جریان سرکوب های آن روزها به دلیل حمایت از میرحسین موسوی تحت بازجویی قرار گرفت، معتقد است اگر کسی به بهانه اینکه سیاست چیز بدی است و باید از آن گریزان بود و نباید به آن آلوده شد خود را از عرصه مبارزه منفک کند و گوشه امن اختیار کند، خطر نکند و پشت پرده مخفی شود تا از هر گزندی در امان باشد جز خیانت به خلق خدا مرتکب نشده است.
متن آخرین ترانه ی حسین زمان که در صفحه فیس بوک وی نیز منتشر شده به شرح زیر است:
نعش چکاوکی رو دست غنچه هاست
باغ خزون زده تو خاک و خون رهاست
بهار نیمه جون ویلونٍ کوچه هاست
گریه کنون میگه دخترکم کجاست
ای باد هرزه گرد هرگز نمیشکنم
توی همین کویر جوونه می زنم
منو بکش ولی خاکمو پس بده
خونه ی زخمی و پاکمو پس بده
طوفان اگه شبو به قعر گریه برد
اگه ستاره‌ای تو چنگ ابرا مرد
خونه هنوز پر از فریاد و هق هقه
گهواره ی هزار خورشید عاشقه
پاییز بد از این موج صدا بترس
از بیقراری پروانه‌ها بترس
هر دونه برگی که رو قلب شاخه هاست
آغاز تازه‌ای واسه بهار ماست