کلمه – گروه سیاسی: دلواپسان خیلی زود از خط قرمزها رد شدند. آنان یک بار دیگر در همایش “خط قرمز، نه به صنعت هسته ای دکوری” دلواپسی هایشان را از روند مذاکرات هسته ای عنوان کردند. اما این بار خودی را از غیر خودی متمایز کرده و حتا غیر خودی ها را حذف کردند.
در همایش «خط قرمز» که در انتقاد و اعتراض به روند مذاکره هسته‌ای و توافق‌نامه «ژنو» برگزار شده بود٬ تصویر دو شهید «دانشمند هسته‌ای» از پوسترها و بنرها حذف شده بود.
در این همایش تنها از تصویر مجید شهریاری دانشمند هسته‌ای و مصطفی احمدی‌روشن معاون بازرگانی سایت هسته‌ای نطنز استفاده شده بود.
دانشمندان هسته ای؛ از حذف فیزیکی تا حذف چهره
داریوش رضایی‌نژاد دانشجوی دکترای مهندسی برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و مسعود علیمحمدی استاد فیزیک دانشگاه تهران دو نفر دیگری هستند که در جریان دو ترور شهید شده‌اند.
در زمان شهادت این شهیدان تبلیغات و ندای وامصیبتای همین دلواپسان بلند بود، ولی وقتی بهره برداری های سیاسی تمام شد نه تنها خانواده های آنان به فراموشی سپرده شدند بلکه حتا عکس این شهیدان هم از مجلس دلواپسان و حامیان خطوط قرمز حذف شد.
گفته ها حاکی از آن است که خانواده های این دو شهید از حامیان جنبش سبز بوده و در نتیجه چندان با خواسته ها و پروژه های اقتدارگرایان در نمایش های هسته ای همراه نبوده اند.
این در حالی است که در بین خانواده های این چهار شهید، بیشترین حضور رسانه ای متعلق به یکی از اعضای خانواده احمدی‌روشن است. خانواده او در همه برنامه ها و دیدارها شرکت دارند و چنان تبلیغات روی آنان زیاد است که گمان می رود او دانشمند درجه یک هسته ای ایران بوده، در حالی که آن مرحوم فقط مسوول بازرگانی سایت هسته ای نطنز بوده است.
پیشینه های مشخص و ثبت شده
البته در مرور زندگینامه و فعالیت شهدای حذف شده می توان دلیل این حذف را فهمید. آن هم درست در زمانی که برای عدم رضایت از سیر مذاکرات هسته ای، دلواپسان می توانستند از این شهدا استفاده ابزاری کنند و موفق نشدند.
احمد شیرزاد، نماینده مجلس ششم شورای اسلامی و استاد فیزیک که دوست مسعود علیمحمدی یکی از شهدای هسته ای بود، درباره او می گوید: «در مجموع افکار و اعمال او به مسلمان‌های معتدل و میانه‌رو نزدیک بود … و در این یکی دو ساله اخیر افکار و نظراتش بسیار به جنبش اصلاحی نزدیک شده بود. در یکی دو انتخابات آخر قبل از انتخابات ریاست جمهوری به لیست اصلاح‌طلبان رای داده بود و برای آن هم تبلیغ می‌کرد» و در راهپیمایی سکوت تظاهرات اعتراضی حامیان موسوی در ایران (۲۵ خرداد ۱۳۸۸) همراه با دانشجویان خود شرکت کرده بود.
مسعود علیمحمدی استادی بود که در اعتراض به حمله نیروی انتظامی و لباس شخصی‌ها به کوی دانشگاه در شب ۲۴ خرداد، نامه‌ای به فرهاد رهبر رئیس دانشگاه تهران نوشت و امضاهای اساتید دیگر را نیز خود وی جمع آوری کرد. همسر او نیز این نامه را تایید می‌کند.
همچنین علیمحمدی از جمله دویست و چهل تن استادان دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که در آستانه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، با صدور بیانیه‌ای از میرحسین موسوی حمایت کردند.
دلواپسانی نگران تر از رهبر
“دوستان! خط دلواپسی، دلواپسی از دشمن نیست. دشمن که دشمن است. خط دلواپسی، دلواپسی از خواصِ کلافه‌ای است که نه در فتنه ۷۸ و نه در ۸۸ و نه بعد از آن نمی‌توانند قصه را هدایت کنند. من بیش از سر بریدن‌های داعشی‌ها از این ناراحت شدم که به دعوت رئییس جمهور همه کاندیداهای ریاست جمهوری -از کندترین‌شان تا تندترین‌شان- آمده بودند و با هم عکس گرفتند. عکسی که بالایش نوشته بود ما همه با هم هستیم و احتمالاً زیرش هم نوشته بود، نترسید، نترسید!
وقتی شما خط قرمز ندارید معلوم است که مردم کلافه می‌شوند و نمی‌دانند کجا بایستند و به چه کسی رأی بدهند. به تعبیر آقا وقتی در خط صفر مرزی موانع را برمی‌داری، همه گیج می‌شوند. خودی‌ها می‌روند در دشمن و دشمن هم تشجیع می‌شود بیاید از شما زمین بگیرد. در این یک سال در هیچ کدام از خطوط‌تان موفق نبودید. به خصوص اینکه این تابویی که شکستید داستانی است که تمام حیثیت و عزت ما با هر خنده‌ای که پشت این میزها نشان می‌دهید، می‌‌رود. خدا می‌داند که هر وقت در جمع خانواده‌ی شهدا هستیم و این خنده‌ها زده می‌شود همه سرها را می‌اندا‌زند پایین.”
این ها بخشی از سخنان سعید قاسمی در همایش خط قرمز، نه به صنعت هسته ای دکوری است. او در شرایطی این حرف ها را می زند و می گوید شرمنده خانواده شهداست که همفکران او حتا از عکس شهیدان هم نگذشته و آنان را حذف کردند.
موفقیت مذاکرات یعنی شکست رهبری!
آیت الله خامنه ای بارها از روند مذاکرات هسته ای و تیم مذاکره کننده ابراز رضایت کرده و اعلام کرده بود که باید از تیم مذاکره کننده حمایت شود.
ولی به نظر می رسد دلواپسان مدافعان خط قرمز یک گام از رهبر خود هم پیشی گرفته اند، و حتی دست به نیت خوانی زده اند.
سعید قاسمی در بخش دیگری می گوید:” “آن صلح تحمیلی که به امیرالمؤمنین در قضیه حکمیت وارد شد و آن ظلم و صلح تحمیلی که به امام حسن وارد شد ما را به این نتیجه می‌رساند که راه آن دو بزرگوار را نرویم.”
او تلویحا می گوید که شاید رهبر نتواند حرف دل خود را بزند و این وظیفه ماست که نگرانی او را مرتفع کنیم!
این چهره موثر در هدایت گروههای لباس شخصی، همچنین از این سخن گفته که در صورت موفقیت مذاکرات هسته ای باید فاتحه ولی فقیه را که خوش بینی اش درست از آب در نیامده، خواند!
به نظر می رسد اگر آیت الله خامنه ای اگر چند مدافع اینچنینی داشته باشد، دیگر نیازی به دشمن نخواهد داشت.