سروش دباغ
دیروز در اخبار خواندم که دوست و برادر عزیزم سراج الدین میردامادی به ۶ سال حبس تعزیری مجکوم شده است؛ از شنیدن این خبر افسوس بسیار خوردم . بیش از ۲۰ سال است که با سراج رفاقت دارم؛ بارها در پاریس مهمان او و همسر مهربانش بوده ام. افزون بر او، با یاسر، برادر سراج نیز سالهاست دوستی نزدیکی دارم و به تفاریق در سفر و حضر با هم بوده ایم….
سالهاست سراج مشی اصلاح طلبانه‌ای در سیاست پیشه کرده و دلش در شوق ایرانی آباد و آزاد می تپد؛ همچنین حسین نورانی نژاد و ساجده عرب سرخی. این دوستان عزیز، به دعوت رئیس جمهور محترم لبیک گفتند و پس از انتخابات سال گدشته به ایران بازگشتند؛ اما به جای اینکه قدر ببینند و بر صدر نشینند، هر سه روانه زندان شده اند…
جناب روحانی چند روز پیش به درستی جنایات رژیم اسرائیل در غزه را محکوم کردند و از شکسته شدن حصر غزه و رهایی مردم بی‌گناه غزه سخن گفتند. افزون بر مردم بی‌گناه غزه، میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی نیز بیش از ۳.۵ سال است که در حصرند؛ باید شکسته شدن این حصر را نیز طلب کرد و از خاطر نبرد…
چند صباحی است اصلاح طلبان و فعالان سیاسی و روزنامه نگارانی که در انتخابات سال ۹۲ از حسن روحانی حمایت کرده بودند، نظیر میردامادی و نورانی نژاد به زندان افکنده می شوند. روشن است که این بگیر و ببندها در راستای القاء و تلقین این امر است که طی یک سال گدشته اتفاقی نیفتاده و چیزی عوض نشده است. البته در طریقت ما یاس و ناامیدی، کافری است و جایی ندارد و به چیزی نمی ارزد، که:
نیست دستوری در اینجا قرع باب/ جز امید والله اعلم بالصواب
در عین حال وعده‌های انتخاباتی جناب روحانی را نیز فراموش نکرده ایم. امیدوارم ایشان و همکارانشان نیز عهد خویش با مردم را فراموش نکنند و در مقام برآورده کردنِ مطالبات حقۀ مردم خللی در عزمشان پدید نیاید….
منبع: فیس بوک نویسنده