مسعود پزشکیان معتقد است هزینه کاغذ پاره خواندن تحریم ها را مردم، سرمایه گذاران و تولید کنندگان پرداختند. این وزیر دولت اصلاحات همچنین درباره ی ششمین دور از مذاکرات ایران و ۱+۵ می گوید: ظریف و همکارانش به گونه ای بحث می کنند که طرف مقابل نه تنها مجاب می شود بلکه جرات نمی کند مثل گذشته انگ بی منطقی و دیکتاتوری به ما بزنند.
نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی انتقادها از تیم ظریف را غیرمنصفانه می داند و تاکید می کند: منتقدان می خواهند جایی که در دولت آقای روحانی به خوبی کار می کنند و زحمت می کشند و پاشنه مثبت دولت است را خراب جلوه دهند.
متن گفت و گوی پزشکیان با روزنامه ی روزان در زیر می آید:
اگرچه در ششمین دور از مذاکرات ایران و ۱+۵طرفین برسر تمدید ۴ماهه مذاکرات توافق کردند اما این روزها بعضا ناامیدانه به این مذاکرات نگاه می کنند و معتقدند توافقی به دست نخواهد آمد شما این نظر و تحلیل را قبول دارید؟
ازآنجایی که من کارشناس این رشته نیستم بنابراین ممکن است نظراتم کارشناسی نباشد اما برون دادی که از کار و فعالیت مذاکره کنندگان می بینیم و زحماتی که وزیر امورخارجه ما و تیم همراه ایشان متحمل می شوند قابل قدردانی است چراکه هیچ بهانه ای را به دست طرف مقابل نمی دهند.به طوری که اگر ۱+۵هم نمی خواهد شرایط ایران را بپذیرد.تیم مذاکره کننده ما می گوید ما چالش داریم نه اینکه حرفهای آنها غیر منطقی است.به عبارت دیگر آقای ظریف و همکاران ایشان به گونه ای بحث می کنند که طرف مقابل نه تنها مجاب می شود بلکه جرات نمی کند مثل گذشته انگ بی منطقی و دیکتاتوری به ما بزنند.درواقع هردو طرف پذیرفته اند که یکسری بحث های چالشی وجود دارد که در نهایت باید بین ایران و دنیا حل شود.
اما برخلاف نظر شما برخی معتقدند تیم مذاکره کننده در برابر ۱+۵کوتاه آمده است؟
ببینید این حرف ها زیاد زده می شود،اما ما باید تکلیف خودمان را معلوم کنیم که بالاخره می خواهیم چکار کنیم.اگر ما می خواهیم به جایی برسیم باید هردو طرف مقداری از مواضع و خواسته های خود کوتاه بیایند.اما اگر می خواهیم بگوییم همه حرفهای ما درست است و طرف مقابل باید کوتاه بیاید در این صورت دیگر نیازی به انجام مذاکره نیست چراکه با این شرایط نتیجه ای حاصل نمی شود.
یعنی شما به همان بازی برد-برد اعتقاد دارید؟
وقتی ما از وحدت سخن می گوییم به این معنا نیست که هرچه ما می گوییم شما بپذیرید تا در این صورت وحدت صورت گیرد،وحدت آن است که هردو طرف از مواضع خود مقداری گذشت کنند تا دراصولی که با هم توافق دارند به یک هدف روشن برسند.اما اگرما بخواهیم روی حرف خودمان بایستیم این رفتار جز روش دگماتیسم چیز دیگری نیست.نتیجه این روش همین مشکلاتی است که درحال حاضر برای کشور ما به وجود آمده است. درواقع بی جهت یکسری قطعنامه ها علیه ما مصوب شده است درحالی که خیلی راحت بدون آنکه امتیازی بدهیم می توانستیم مانع این کار شویم اما خیلی راحت با گردن کلفتی ازکاغذ پاره سخن گفته شد. درحالی که کسی نمی تواند یک قطعنامه که تصویب می شود را کاغذ پاره بداند هزینه این سخنان را قطعا مردم، سرمایه گذاران، تولید کنندگان و به طور کلی فعالان اقتصادی می پردازند و درعوض یکسری دلالان نیز مفت خوری می کنند. این ادبیات برای دنیا قابل قبول نیست. همانطور که ما برای بازی فوتبال در جهان ناگزیریم هم قواعد فیفا را بپذیریم درحالی که اگر بازی نکنیم هیچ اتفاقی نمی افتد در مسائل سیاسی ،اقتصادی،اجتماعی و بین المللی باید چارچوب بین المللی را بپذیریم و قواعد بازی را رعایت کنیم.
شما دلیل اصلی مخالفت با سیاست های آقای روحانی را در چه می دانید؟
ببینید؛برخی در کشورما معتقدند هرکس با آنها نباشد بد است.متاسفانه همان ادبیاتی که زمانی بوش بکار می برد و می گفت “هرکس با ما نیست برماست” درحال حاضر در کشور ما نیز وجود دارد به طوری که هرکس موافق سلیقه ای خاص نباشد از آنها نیست و حتی علیه نظام معرفی می شود درحالی که اینگونه نیست و این افراد به اصول انقلاب و نظام پایبند هستند.به هرحال همانطور که رهبر انقلاب فرمودند انتقاد باید دلسوزانه و کارشناسانه باشد نه تخریبی.
انتقادهایی که به تیم مذاکره کننده می شود را شما دلسوزانه می بینید؟
خیر،نه تنها انتقادها را منصفانه نمی بینم بلکه خیلی جاهها غیرمنصفانه می دانم .بنده معتقدم منتقدان می خواهند جایی که در دولت آقای روحانی به خوبی کار می کنند و زحمت می کشند و پاشنه مثبت دولت محسوب می شود را خراب جلوه دهند که این خیلی بد و غیرمنصفانه است.اگر یکبار این منتقدان بگویند موافق گفتگو نیستند،موضوع فرق دارد اما وقتی قراراست گفتگو و مذاکره انجام شود این گفتگو قاعده دارد اینگونه نیست که ما از مواضع خود کوتاه نیاییم و دو طرف حرف خودشان را بزنند.گفتگو به معنای تعامل و همفکری و برد-برد در چارچوب قوانین بین المللی است تا بتوان با گنجاندن مصلحت و حکمت در آن به جایی رسید.
شما معتقدید دولت در سیاست خارجی موفق عمل کرده اما در زمینه اقتصادی خصوصا اشتغال انتقادهایی نسبت به عملکرد دولت مطرح است،شما دراین حوزه فعالیت دولت را چطور ارزیابی می کنید؟
اشتغال چیزی نیست که به این سادگی ایجاد شود،وقتی تمام مرزها بسته شده و دلار رشد پیدا کرده،چطور می توان چنین انتظاری داشت زیرا کسی که بخواهد سرمایه گذاری کند،سودی نمی برد.به هرحال تا وقتی چارچوب این روند اصلاح نشود،اشتغال به وجود نخواهد آمد.خراب کردن کار یک روزاست اما درست کردن سالهازمان می برد.این کار به سادگی قابل انجام نیست.بااین تفاسیر بهتر است منتقدان بگویند در کجای دنیا دیده اند دولتی که همه ابزارو آلات را در اختیار داشته و علمی هم کار کرده توانسته یک اقتصاد خراب شده را در عرض یک سال درست کند؟ چنین مساله ای غیرممکن است. البته اگر راه ما درست باشد و افراد توانمند و کارآمد در اختیار دولت باشند و همه بخش های حاکمیت درچارچوب دستورات مقام معظم رهبری حرکت کنند شاید بتوان مقداری از مشکلات را حل کرد البته در این صورت هم از نظر علمی مقدارش قابل محاسبه است اینگونه نیست که همه مشکلات را بتوانیم در یک سال حل کنیم.