تعداد اسید پاشی شده ها به 14 نفر رسید . یکشنبه، 3 قربانی دیگر اسیدپاشی در اصفهان

۲۸ مهر ۱۳۹۳

جریان اسید پاشی بعد از «طرح حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» راه افتاده و مجرمان آن نیز خود حامیان این طرح اند ، یعنی جریان ضد آزادی زنان مسئول آن است.اما عباسعلی منصوری آرانی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، به ایسنا گفته است: «بطور حتم مجرمان اسید پاش از طریق سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه و صهیونیستی یاری می‌شوند.»   

امام جمعه اصفهان- محمد تقی رهبر-در واکنش به اسیدپاشی‌ها: «من نگفتم که تذکر فراتر از لسانی باشد» «اینگونه کارها در قانون و شرع هیچ مجوزی ندارد.»رادیو فردا.


انصاف نیوز
حوالی ساعت 11 صبح امروز (یکشنبه) در اصفهان، یک موتور سوار دو ترکه به سمت 3 دختر در خیابان شیخ صدوق اسید پاشید که یک نفر از آنها به خاطر پاشیدن اسید در قفسه سینه در دم، جان باخت و دو نفر دیگر راهی بیمارستان شدند.
 
به گزارش انصاف نیوز، این خبر را ساعاتی پیش یک سایت محلی در حالی منتشر کرده است که از صبح امروز (یکشنبه) اولین روز کاری مجلس با اظهارنظرهای شدیدی علیه این اتفاق در روزهای گذشته در اصفهان مواجه شده بود.
 
یکی از شاهدان عینی این ماجرا به خبرنگار سایت زندگی سالم گفته است: زمانی که با پدرم به سمت خیابان مرداویج می رفتیم شاهد تجمع عظیمی از مردم بودیم که در لحظه اول فکر کردم تصادفی شده اما با نزدیک شدن به محل، ماموران نیروی انتظامی و اورژانس را دیدیم که اعلام کردند به سه دختر، اسیدپاشی شده است.
 
وی با بیان اینکه در حین انتقال دختران به بیمارستان، مشاهده کردم که روی قفسه سینه یک نفر از آنها اسید پاشیده شده که در دم جان باخته بود.
 
این شاهد عینی گفت: دو نفر دیگر هم بر روی صورت و دست آنها اسید پاشیده شده بود که راهی بیمارستان شدند.
 
وی با بیان اینکه پدرم با مشاهده این صحنه، دیگر اجازه رفتن به دانشگاه را به من نداد، گفت: در حال حاضر به خاطر رعب و وحشتی که در خانواده ام ایجاد شده، نشستن در خانه را بهتر از رفتن برای کسب و دانش می دانم.
 
حادثه اسید پاشی چند روزی است که جزو اخبار داغ رسانه های استان اصفهان شده که طی آخرین اخبار، تعداد زنانی که طی روزهای اخیر بر روی آنها در اصفهان، اسید پاشی شده، به 14 نفر رسید.
اسیدپاشی حمله‌ای است که نه به قصد قتل، بلکه معمولا برای انتقام و نابودگی زندگی اجتماعی و آینده قربانی انجام می‌شود.
اسید ماده‌ای است که قرن‌ها از شناخت آن می‌گذرد، اما به نظر نمی‌رسد که پدیده اسیدپاشی قدمتی بیشتر از صد و پنجاه سال داشته باشد.
اسیدپاشی در کشورهایی که از نظر توسعه اجتماعی و اقتصادی در وضعیت خوبی نیستند و شکاف جنسیتی و خشونت علیه زنان و کودکان در آنها زیاد است بیشتر دیده می‌شود.
این پدیده در کشورهای زیادی در دنیا دیده می‌شود و در کشورهایی که شایع‌تر است، یعنی کشورهای جنوب آسیا، سابقه‌ای بیشتر از پنجاه سال ندارد.
از کشورهای بنگلادش، هند، پاکستان، کامبوج، ویتنام، لائوس، هنگ‌کنگ، چین، بریتانیا، آفریقای جنوبی، اوگاندا، جاماییکا و اتیوپی به عنوان کشورهایی نام برده می شود که این رفتار تهاجمی بیشتر در آن دیده می‌شود. این پدیده در ایران و افغانستان و عربستان سعودی و عراق هم وجود دارد. 
بی بی سی
اسیدپاشی، زخمی بر چهره جامعه

بسیاری از موارد اسیدپاشی مربوط به مسائل ناموسی و حسادت مرضی است.

اسیدپاشی آسیب شدیدی به قربانی وارد می کند که معمولا ماندگار است و علاوه بر آسیب های جسمی ماندگار از جمله نابینایی، می تواند آسیب های روانی جدی مثل افسردگی، اختلال تنش‌زای پس از رویداد (PTSD)، اضطراب، حملات اضطرابی، اختلالات خوردن و حتی اعتیاد و خودکشی را به همراه داشته باشد.
اسید به علت خاصیت خورندگی و گرمایی که ایجاد می‌کند به بافت ها آسیب می‌زند. معمولا صورت قربانی هدف اسیدپاشی قرار می گیرد. اسید مورد استفاده بیشتر اسید سولفوریک، اسید کلریدریک و اسید نیتریک است.
غالبا خطر مشکلات تنفسی، عفونت خون (سپتی‌سمی)، نارسایی کلیه و نهایتا مرگ قربانیان اسیدپاشی را تهدید می‌کند.
اسید سولفوریک که در باتری ماشین استفاده می شود معمولا بیشتر از سایر اسیدها در دسترس است و حملات، بیشتر با آن انجام می شود.
علاوه بر این سود سوزآور (هیدروکسید سدیم) را از سوپرمارکت ها به عنوان بازکننده لوله و فاضلاب می‌توان خرید، البته این ماده از نظر شیمیایی در زمره اسیدها قرار نمی‌گیرد.

انجمن بین‌المللی نجات یافتگان از اسید پاشی شمار حملات در دنیا را سالانه ۱۵۰۰ مورد عنوان کرده اما بسیاری معتقدند که میزان واقعی آن بسیار بیشتر است.

اسید باعث مرگ بافت (نکروز) و سوختگی آن می‌شود، بعد از از بین بردن پوست، چربی زیر پوست را حل کرده و به عضلات و حتی استخوان نفوذ می‌کند.
در حمله به صورت، معمولا پلک و مژه و لبها کاملا از بین می‌روند و بینی و گوش هم ممکن است کاملا تخریب شود.
شدت ضایعه به نوع و غلظت اسید، مدت زمانی که پس از حمله، شستشو و رقیق شدن شدن اسید انجام می‌شود، و سرعت انتقال قربانی به مرکز تخصصی بستگی دارد.
قربانیان معمولا باید به بخش‌های تخصصی سوختگی منتقل شوند، اما در بسیاری از کشورهایی که این پدیده در آن شایع است چنین امکاناتی یا وجود ندارد یا بسیار اندک است.
در ایران کارشناسان معتقدند که بسیاری از موارد اسیدپاشی مشخص نمی‌شود، مواردی که در مناطق دورافتاده اتفاق می‌افتد، مواردی که شدت و وسعت جراحت کم است و مواردی که به دلایل مختلف بدرستی گزارش نمی‌شوند.
علاوه بر این تحقیق چندانی درباره شیوع این پدیده به خصوص در مناطق کوچکتر و محرومتر انجام نشده است.
یکی از معدود تحقیقات در این زمینه، در مدت شش سال، از خرداد ۱۳۸۳ تا مهر ۱۳۸۹، بر روی ۵۹ مورد اسیدپاشی در بیمارستان سوختگی مطهری تهران انجام شده است.
بر اساس این تحقیق ۵۱ درصد قربانیان مرد و ۴۹ درصد زن بودند و پنج نفر از آنها زنده نماندند.
صورت و نواحی فوقانی تنه بیشتر از هر جای دیگری هدف حمله قرار گرفته بودند و اسیدپاش معمولا یکی از اعضای نزذیک خانواده یا بستگان بوده است.

بر اساس آمار انجمن بین‌المللی نجات یافتگان از اسید پاشی، هشتاد درصد قربانیان اسیدپاشی در دنیا زنان هستند.

بیشترین دلیل اسیدپاشی، خواستگاری ناموفق، رابطه خارج از چارچوب ازدواج یا درخواست طلاق بود. عواملی مثل فقر، وضعیت بد اجتماعی و اقتصادی و کلاهبرداری مالی هم از دیگر عوامل شایع بودند.
بیشتر قربانیانی که در این تحقیق بررسی شدند (۷۱ درصد) متاهل بودند. نیمی از زنان هدف حمله شوهر یا بستگان دیگر قرار گرفته بودند و بقیه آنها هدف افراد غریبه.
مردان قربانی نیز در بیشتر موارد هدف حمله افراد غریبه (۳۶%)، نامعلوم (۳۵%)، در حین دعوا (۱۷%) یا قربانی حمله همسرشان (۱۲%) بودند.
متوسط سن قربانیان ۳۶ سال و متوسط سوختگی ۳۰ درصد بود. اکثر قربانیان مرد مجرد و اکثر قربانیان زن متاهل بودند.
کمک به قربانی در محل حادثه
در صورت مواجهه با اسیدپاشی ابتدا از ایمنی خود مطمئن شوید و بعد به کمک قربانی بروید.
بلافاصله از دیگران و از اورژانس کمک بخواهید.
ریختن مداوم آب (ولرم) بر روی نواحی سوخته مهمترین راه کمک است. این کار حداقل نیم ساعت ادامه دهید.
دقت کنید که ریختن آب بر روی صورت طوری نباشد که تنفس را مختل کند.
اگر مطمئن هستید که با اسید تماس پیدا نمی‌کنید سعی کنید لباس، جواهر و ساعت قربانی را در حالی که به آب ریختن ادامه می‌‌دهید خارج کنید.
لباس را بعد از خیس کردن در بیاورید و اگر لباس به بدن چسبیده از این کار منصرف شوید.
از استفاده از یخ، روغن، انواع کرم یا مواد دیگر پرهیز کیند.
از پتو و حوله و دیگر پوشش های پرزدار استفاده نکنید. مناسبترین پوشش گاز استریل است.
به نواحی آسیب دیده دست نزنید و آن را دستکاری نکنید.