سوم - تئوریزه کردن سانسور: آقای خامنه ای گفته اند که «هرخبری گفتنی نیست». این سخن علاوه بر اینکه در ذات خود تناقض دارد - چرا که وقتی یک چیزی خبر است یعنی گفتنی هم است- بلکه به این معنی است که اگر یک چیزی خبر بود، باید ملاحظات دیگر را هم در ستون «بایدها و نبایدها» به آن افزود و اگر از سوراخ تنگ این بایدها ونبایدهای رهبری گذشت، آن موقع می تواند خبر باشد. بنابراین رسانه‌هاو خبرنگاران باید یکی دو جلسه بروند کلاس خبرنویسی ولایی یادبگیرند که قطعا باآن چیزی که در دنیای غیراز ایران وکره شمالی و سوریه مرسوم است، فاصله زیادی دارد.
ششم- غیرعلمی بودن: می‌گویند گزاره ای علمی است که قابل ابطال باشد. مثلا من با یک دست دو هندوانه بر می دارم. این گزاره ای است که می شود صحت آن را امتحان کرد چه درست و چه غلط. اما اینکه «ذهن مردم را مشغول مسائل فرعی نکنید» را چطور می شود اثبات کرد؟ که حالا چه چیزی مسائل فرعی است و چه چیزی اصلی؟ مرجعش کیست؟ چطوری می‌شود ذهن مردم را به چیزی مشغول کرد یا نکرد؟ «هوچیگری رسانه ای ممنوع» هم از همین جنس است.
دهم- آداب برگزاری یک عروسی خانوادگی: به این نکات می توان شمار دیگری را هم افزود اما خلاصه اینکه حتی اگر با قوانین ایران هم سخنان و موارد مطرح شده را ارزیابی کنیم همگی در جهت نقض آزادی‌ها و حقوق اساسی مردم ایران و به نوعی خودش سیاه نمایی علیه نظام، تشویش اذهان عمومی، اقدام علیه امنیت ملی و بدبین کردن مردم به دستاورهای نظام است. چرا که با این سخنان تصویری که مقام رهبری از نظام جمهوری اسلامی ترسیم می‌کند، تصویر ظالمانه‌ای است که به هربهانه‌ای می‌تواند افراد را گرفت و به زندان انداخت و درآن راه فراری برای نفس کشیدن مردم باقی نمی‌ماند. درضمن ما وقتی یک میهمانی جشن تولد یا عروسی داریم می توانیم یک سری قوائد من عندی و یا همان من درآوردی خودمان را بگذاریم و به میهمانان بگوییم که هرکسی می‌خواهد بیاید این شرط و شروط را رعایت کند، مثلا ساعت ۷ شب بیایید، میهمانی رسمی است و کت وشلوارمشکی بپوشید، کادو بیاورید یا نه، غذاکباب است یاخورشت، مختلط است یانه، موسیقی ایرانیه یا خارجی و الی ماشاء الله هر چیز معقول و غیرمعقولی که به ذهنمان می‌رسد.
با ۲۸ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بخش سرگرمیلینک مستقیم