به ما می‌گویند چون اینستاگرام دارید، نباید به تیم ملی دعوت شوید

به ما می‌گویند چون اینستاگرام دارید، نباید به تیم ملی دعوت شوید
**بارها و بارها در تیم ملی، به گروه ما در تیم گاز تهران، توهین شده است
**مسوولان اصلاً هیچ قولی هم نمی‌دهند
**خارجی‌ها برای بازیکنان ما بنر زدند
استاد جاخالی انداختن است و فریب مدافعان حریف. سال‌ها در سطح اول والیبال زنان ایران حضور داشته و تیم‌های باشگاهی‌اش همیشه مدعی قهرمانی بوده‌اند. از نوجوانی عضو تیم ملی بوده و حالا پس از ده سال، دلش از خیلی‌ها گرفته و می‌گوید هیچ کس حتی صدای ما را نمی‌شنود. پای دردودل‌های شبنم علیخانی، شماره شش محبوب تیم ملی والیبال نشستیم که شرح این گفتگو را در زیر می‌خوانید.
-برخی شما را بهترین پاسور زن ایران می‌نامند، فکر می‌کنی بتوانی سعید معروف والیبال زنان باشی؟
راستش دقیقاً از این القاب اطلاعی ندارم ولی ایشان بزرگ والیبال ایران هستند.
-دوست داری به سعید معروف برسی یا الگویت بالاتر از اوست؟
از ایشان بالاتر که نداریم. مسلماً هر کسی دوست دارد پیشرفت کند، اما متاسفانه تیم ملی ما شرایط تیم ملی آقایان را ندارد و راه ما خیلی طولانی و سختی است. امیدوارم یک روزی بتوانیم جز بهترین‌ها باشیم.
-چه شرایطی در تیم ملی مد نظرت است؟
از لحاظ مقام و جایگاه خیلی با آقایان فاصله داریم و با اوضاعی که هست حالا حالاها نمی‌توانیم به سکو فکر کنیم.

-فکر می‌کنی چطور می‌شود این فاصله را کم کرد؟
باید والیبال پایه را خیلی قوی کنیم. نیاز داریم مربی خارجی مرد و سفر تدارکاتی داشته باشیم که متاسفانه این اتفاقات نمی‌افتد. تا زمانی که این مسائل باشد ما هرگز نمی‌توانیم جایگاهمان را ارتقا دهیم.
-این مسائل با فدراسیون را مطرح کرده‌اید؟
ما از سال ۸۷ بارها گفتیم. لابد یا نمی‌خواهند کاری کنند یا ما از مسائل پشت پرده خبر نداریم و شرایطش را ندارند. ولی تیم‌های ضعیف‌تر از خودمان را می‌بینیم که همیشه در اردوی تدارکاتی و تورنمنت‌های خارجی هستند. نمی‌دانم بحث بودجه است، یا شورای برون مرزی، یا فدراسیون.
-یعنی مسئولان قول‌هایی می‌دهند اما عمل نمی‌کنند؟

نه، اصلاً هیچ قولی هم نمی‌دهند. فقط شنونده هستند و ما یک طرفه مسائل را مطرح می‌کنیم.یط لیگ چطور است؟
یکی از مشکلات تیم ملی، لیگ ضعیفی است که داریم. به علت نبود اسپانسر، تعداد تیم‌های حاضر در لیگ خیلی کم است. در لیگ ما تنها سه تیم قوی حضور دارند که به‌راحتی تمام مسابقاتشان را می‌برند، این باعث می‌شود سطح تیم ملی نیز خیلی بالا نرود. ضمن اینکه برگزاری مسابقات نیز خیلی منظم نیست. یک تیم پس از دو هفته استراحت، سه بازی خارج از خانه را در یک هفته انجام می‌دهد که مناسب نیست.
-کمی از شرایط اسپانسرها و مبلغ قراردادها بگو.
اطلاع دقیقی از مبلغ قراردادها ندارم اما در والیبال سقف از ۳۰ میلیون بالاتر نیست. البته هر سال طبق اساسنامه لیگ باید نسبت به سال قبل ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش قرارداد داشته باشیم ولی متاسفانه این مساله در والیبال بانوان رعایت نمی‌شود. باشگاه‌ها نهایتاً ۱۰ درصد اضافه می‌کنند وقتی هم اعتراض کنیم می‌گویند "نمی‌خواهید، همین است که هست!!" اصلاً مهم نیست که بازیکن ملی‌پوش است و تنها منبع در آمدش والیبال است. درواقع به نوعی دارند به شخصیت بازیکن توهین می‌کنند و فدراسیون هم هیچ توجهی ندارد.
-این توهین را از جانب چه کسی می‌دانی؟ اسپانسر؟
بله، این در واقع تصمیمی است که اسپانسر می‌تواند بگیرد. در برخی رشته‌ها مثل بسکتبال، درآمدها بیشتر است، درحالی‌که بازیکنانش به اندازه ما شناخته شده نیستند. اسپانسر اختیارات زیادی دارد و می‌تواند با حمایت از بازیکنان، مشوق سایر اسپانسرها شود اما در حال حاضر هیچ کس پیگیر نیست. در شروع لیگ ۲۰ تیم اعلام آمادگی می‌کنند ولی وقت قرعه‌کشی ۶ تیم می‌آیند.

-هزینه تیم‌داری در یک سال چقدر هست؟ 
بودجه برای سه تیم خوب کشور حدود ۴۰۰ الی ۵۰۰ میلیون تومان است. یعنی کل بودجه یک تیم بانوان نصف قرارداد یک بازیکن آقایان هم نیست. تیم‌های لیگ برتری آقایان به راحتی می‌توانند تیم بانوان داشته باشند. فدراسیون یک سال قانونی گذاشت که همه تیم‌ها حتماً تیم بانوان هم داشته باشند تا تخفیف مالیاتی بگیرند، ولی این قانون‌ها یک شب هست و یه شب نیست!! 
کلاً از این دست تغییرات در قانون در لیگ بانوان زیاد است. مثلاً بازیکن۶ ماه محروم می‌شود ولی هفته بعد بازی می‌کند و معلوم نیست با چه تبصره‌ای بخشیده شده!! ولی من اگر یک بار به تیم ملی نروم، حتماً در مسابقات باشگاهی هم محروم می‌شوم، هیچ تبصره‌ای هم شاملم نمی‌شود.
-چرا این تبعیض وجود دارد؟ 
نمی‌دانم. حتماً با بازیکنان گاز تهران مشکل دارند!!
-یعنی فقط با تیم گاز تهران مشکل دارند؟
فعلاً که ظاهراً فقط ماییم، بقیه حتماً خوش شانس‌تر از ما هستند!!
-"ما" یعنی همین اکیپ صمیمی بازیکنان گاز؟
پاسخ: دقیقاً!! باور کنید دقیقاً با همین مشکل دارند. بازی در تیم ملی در هر شرایطی قطعاً برای هر کس یک افتخار
است. تیم ملی هم قوانینی دارد که همه باید رعایت کنند و شاید مثلاً شخص من کمی رعایت نکنم ولی این دلیل نمی‌شود که کسی اجازه داشته باشد به شخصیت ما توهین کند. سرمربی، کادر تیم، فدارسیون و بازیکن هر کس جایگاه خودش را دارد و کسی اجازه ندارد چون رده‌اش بالاتر است به کسی توهین کند. درحالی‌که بارها و بارها در تیم ملی، به همین اکیپی که می‌گویید توهین شده است.

-به چه دلیلی؟
به دلایل عجیب!! مثلاً اینکه چرا اینستاگرام داری؟ یا چرا امروز شال پوشیدی؟ چرا فلان غذا را خوردی یا چرا آرایش داری؟ حتی به من گفتند چرا زمان استراحت به خانه نرفتی و در تهران ماندی؟! مسائل خارج از زمین بازی به خود بازیکن مربوط می‌شود! مربی زمانی می‌تواند در مسائل شخصی بازیکن دخالت کند که این مسائل در عملکرد او در زمین تاثیرگذار باشد. در غیر این صورت زندگی شخصی بازیکن به کسی ارتباط ندارد.
-یعنی مربی به شما می‌گوید حساب اینستاگرام نداشته باشید؟
نه مربی نمی‌گوید، از رده‌های بالا، سازمان و فدراسیون همیشه به ما می‌گویند چون اینستاگرام دارید، نباید به تیم ملی دعوت شوید.
-مستقیماً به شما گفتند؟
بله. مستقیم گفتند. اینستاگرام یک پیج شخصی است. اگر من الگوی جامعه هستم خیلی از آقایان هم هستند که بیشتر از ما حاشیه دارند ولی چون مقام دارند کسی با آنها کاری ندارد ولی من چون مقامی ندارم به خودشان اجازه می‌دهند به شخصیت من توهین کنند. حتی در بانوان هم کسانی که مقام دارند، کسی با آنها کاری ندارد حتی اگر عکس‌هایشان هم پخش شود.
-پس الان اکیپ شما مشکل دارد.
بله دقیقاً. در تیم ملی که کسی با بچه‌های گاز راحت نیست، نه بازیکنان و نه کادر. شاید چون ما زیر آب زنی نمی‌کنیم یا شاید احساس رقابت و خطر می‌کنند!! این اصلاً قشنگ نیست.

-مگر در تیم ملی، جو غالب رفاقتی نیست؟
در اردو به‌ظاهر همه با هم دوستیم ولی وقتی اردو تمام می‌شود اختلافات شروع می‌شود. البته منصفانه بگویم که هرگز این حاشیه‌ها تاثیری در عملکرد ما در تمرین و بازی ندارد. واقعاً بیشتر مشکل از طرف فدراسیون و سازمان است. حتی عده‌ای دوست دارند من نوعی را به تیم ملی دعوت کنند بعد اسمم را خط بزنند که بگویند ما فلانی را خط زدیم. ما چیزی برای از دست دادن نداریم. قشنگ نیست برای مقام ششم و هفتم، با هم بدرفتاری کنیم.
-در مسابقات بین‌المللی برخورد دیگران نسبت به حجاب شما چطور بوده؟
اوایل همه خیلی تعجب می‌کردند. ما هم خیلی عادت نداشتیم. اما از وقتی‌که لیگ هم با حجاب برگزار می‌شود برای ما راحت‌تر شده، بقیه کشورها هم برایشان عادی شده است. الان مردم کشورهایی مثل تایلند، ویتنام و چین، حتی ما را می‌شناسند، صفحه اینستاگرام من، فرنوش و مائده را فالو می‌کنند و راه طولانی را برای دیدن بازی‌های ما می‌آیند. حتی یک بار برای مائده برهانی بنر هم زدند.
-انشالله که این مشکلات حاشیه‌ای کم شود و شما با تمرکز بیشتری بازی کنید. اسپانسر هم برای لیگ پیدا بشود و اوضاعش بهتر شود.
ما هر سال همین حرف‌ها را می‌زنیم و هیچ چیز عوض نمی‌شود. من امسال به علت مشکلات زیاد، گفتم دیگر به تیم ملی نمی‌آیم. با وجود اینکه بازی درتیم ملی برای هر کسی، آرزو و افتخار است، اما هیچ کس نپرسید چرا، همه فقط گفتند نه نرو، یا اگر بروی محروم می‌شوی.

-هیچ وقت تلاش کردید این مسائل را با آقای داورزنی مطرح کنید؟ 
در چندین سال اخیر تیم‌های مردان خیلی نتایج خوبی گرفتند و آقای داورزنی شدیداً مشغول پیگیری کارهای آنها بودند. با آقای افشاردوست چند جلسه داشتیم ولی به‌هرحال ایشان هم یک نفر هستند. ضمن اینکه حدس می‌زنم در خیلی از مسائل مثل سفرهای برون‌مرزی، همه تصمیم‌گیری و مسولیت با فدراسیون نباشد.
-منبع درآمد دیگری هم داری؟
نه من فقط والیبال بازی می‌کنم و دانشجو هستم.
-حرف آخر؟
حرف دیگری نیست، از شما تشکر می‌کنم.
 
 
منبع: فیسبوک ورزش زنان