سنگ صبور محترم
۲۷ سالم داره میشه و همه وجودم سکس می خواد ولی به هر دری می زنم انگار نه انگار. من واقعا نمی فهم مگه این عطش جنسی که دارم کجایش از نظر طبیعت غلطه که زنها با دیدن آن فرار می کنند؟ مگر نشانه سلامت و صداقت من نیست؟
پس چرا مدام شاهد آدم های دیگه هستم که با زرنگی و فریب و مخفی کردن احساس شون می تونند به چیزی که می خواهند برسند ولی من و قیافه واقعی ام که داد می زنه سکس می خوام و درمانده بودنم از همه هیکلم هویدا است مدام از جنس مخالف نه می شنوم؟ چرا باید امثال من بیفتن توی قحطی؟
من آدم بدی نیستم. خوش مشربم. شغل خوبی دارم. تمیز و سالم هستم. دوستای زیادی دارم ولی دریغ از یک شانس، دریغ از یک جسارت و کنجکاوی از طرف مقابل. من آدم مفلوک و وابسته و کنه ای نیستم. بی ادب هم نیستم. خیلی ها دارند با هم می گردند و دنبال رابطه جدی نیستند. شرایطش رو ندارند. من هم یکی از اونها ولی چرا برای من فقط قحطی شده ؟
قحطی زده عزیز
مشکل تو کمبود جنسی نیست چون دهها راه مختلف وجود دارد که می توانی خودت را راحت کنی. به غیر از خودارضایی، با مشخصات شرایطی که از خودت ارائه دادی و این فشار جنسی فوق العاده ، حتما امکانات درست و غلط دیگری هم وجود داشت که خودت را از این مخمصه چند ساله بیرون بیاوری. مشکل تو، کمبود عاطفی است. تو می خواهی خواستنی باشی. می خواهی توجه و تعلق خاطر دختران جذاب، با هوش، با شعور و دوست داشنی را نصیب خودت کنی و با توچه به وضعیت ناگواری که در رفتار و حالات تو وجود دارد امری ناممکن است.
درمانده بودن تو، احساس و وضعیت ناراحت کننده ای است و خواسته یا ناخواسته تصور منفی از تو را مدام به دیگران می دهد. این وضعیت روی رفتار تو تاثیر می گذارد. از نحوه حرف زدنت تا حرکات دست و بدن و نگاهت را تحت الشعاع قرار می دهد. قضاوت ها و حتی انتخاب هایی که داری را آلوده می سازد. در همین نامه ات با تلخی تمام بیشتر از هر چیزی طلبکاری ات را به رخ کشیدی. تنها اصلی که هنوز متوجه اش نشده ای این است که دیگران از دید خودشان این رفتار ترا قضاوت می کنند. موقعیت آنها و دلایل انها برای مطبوع دیدن یا خواستنی بودن تو ربطی با درماندگی حتی محق و طبیعی تو ندارد.
در طبیعت و تکامل حیات هم، هیچ وقت یک نر ظعیف و درمانده و عصبی و بی قرار، شانس بیشتری برای جفت یابی نداشته است. در حیات وحش، نرها باید یال کوپال و قدرت و شجاعت و حتی ظرافتِ طاووسی داشته باشند. باید قابل اعتماد باشند تا مونث به خاطر هزینه سنگینی که بچه داری ایجاد می کند یکی را ازمیان دیگران برای سکس و تولید مثل برگزیند.
برای عبور از این بن بست، در قدم اول باید راهی پیدا کنی که این عصبانیت و محتاج بودن را از خودت دور کنی و این کار آسانی نیست. درماندگی وجود و هویت تو، سد اصلی وضعیت قحطی زده تو است. این قدم اول نه جادو و جنبل می خواهد و نه حرف و توصیه شیک… تو راهی نداری جز عوض کردن همه نگاهت به خودت و دنیا … تو باید مثبت فکر کنی.
آدم های مثبت به مشکلات و بدشانسی ها لبخند می زنند. مقاومت شان در برابر ناملایمات و بی عدالتی هایی که بر آنها روا می شود بیشتر است. به خودی خود، تشعشعی مثبت از خودشان بروز می دهند که دوست داشتنی شان می سازد. این نوع از « بودن» یک مجموعه به هم پیوسته است از دیدن دنیا و اتفاقاتش. نحوه ای از زندگی که در آن بدبینی و مظلومیت و انداختن تقصیر به گردن دیگران جایی ندارد.
برای شروع باید و باید قبل از هر چیزی از شخصیت و موقعیت و همه وضعیت جسمی، مالی و حتی قیافه و بدن سالمی که داری شکرگزار باشی. به جای ناله و زاری و بدون گول زدن به خودت، به این درک برسی که انسانی معمولی و متوسط هستی و هیچ چیزی برای داشتن یک زندگی خوبِ انسانی کم نداری. در یک کلام این جمله که در ذهنت حک شده است مبنی برا اینکه من بدبختم چون سکس ندارم یا ماشین ندارم یا خانه ندارم یا … ندارم را پاک کنی و بپذیری که « خوشبخت هستی که این چیزهایی که در زندگی داری نصیب تو شده است»
قرار هم نیست این تغییر و تصور از خودت و زندگی به یکباره زیر و رو شود. هر اقدم کوچک، هر حس خوشایند کوچک هر تشکر کوچک از زندگی، ترا بشاش تر و رهاتر و مطبوع تر می کند.
همراه با این کار بنیانی، بد نیست این سفارش عملی بسیار کوتاه و ضروری را هم مد نظر قرار دهی «نیاز جنسی ات را برطرف کن. خودت را تخلیه کن» کل ماجرای سکس در مغز اتفاق می افتد و به قول وودی آلن، خودارضایی، عشقورزی با فردی است که بیشتر از هر چیزی در جهان برایت اهمیت دارد و دوستش داری. کمال عزیز باید از این مرحله و حس که «باید به هر قیمتی سکس داشته باشم» بگذری تا دیگران متوجه اش نشوند.
بر گرفته از توصیه های Dr. NerdLove
What’s Wrong With Being Desperate?
http://www.doctornerdlove.com/2016/03/ask-dr-nerdlove-whats-wrong-desperate/