چگونه تنهایی، خلاقیت و آرامش می آورد

۳۱ تير ۱۳۹۵

درویش قرن 5 میلادی  که ترجیح داد  37 سال با فاصله از مردم زندگی کند Simeon Stylite
تحقیاقت علمی در باره « تنهایی» قدمت زیادی ندارد و حدود 70 سال پیش برای اولین بار یک  کتاب جامع در باره آن نوشته شد. ولی تعریف و درجه بندی انواع تنهایی و تفاوتش با دوری جستن از اجتماع مشخص نبود. حدود 60 سال پیش، برای اولین بار تحقیقات یک دانشگاه امریکایی مشخصات تنهایی را در 20 حالت ممکن طبقه بندی کرد.
با  این وجود، تعریف و تشخیص تنهایی هنوز دشوار است. بعضی ها دوست ندارند با جمع باشند و شاید هفته ها در انزوا به سر برند ولی یک حداقل تماس اجتماعی و عاطفی را آگاهانه نگه می دارند. این گروه از حریم و دیواری که به خودش کشیده اند راضی هستند. اما بخش بزرگی از تنهایی های کنونی ناخواسته است.
در دوره های مختلف تمدن اجتماعی، تنهایی و خلوت گزینی ارچ و قرب داشت. شاعران انگلیس و امریکا در اواخر 19 میلادی از بودن در طبیعت و دوری از زندگی شهری لذت می بردند و در وصف روح تنها و خجسته که با طبیعت  عجین شده، شعرها می سرودند.
فرهنگ درویشی و اعتقادات راهب های دوران قرون وسطا در اروپا و شرق دور ، برای تنهایی احترام و ارزش زیادی قائل بودند. آنها  دوری از اجتماع و در میان طبیعت بودن را فرصتی برای خلوص و تزکیه می دانستند. یکی ازمشهورترین ها قدیس مسیحی Simeon Stylites است که روی یک ستون بزرگ  20 متری برای خود جای ثابت پیدا کرد که سطحی حدود یک متر داشت.  او 37 سال تمام از آن پایین نیامد. هدفش این بود که تا سر حد ممکن زندگی که به اعطا شده است در کنترل محض خودش و ذهنش باشد
این روزها بعضی از محققین صحبت از صدمات ناشی 3 نوع تنهایی ( دوری از جمع، تنهایی و زندگی مجردی) می کنند. صحبت از اینکه هیچکس با رفتن به حریم تنهایی بدون ضربه و تاثیر منفی، بیرون نیامده است.
مسیر شناخت نقاط ضعف و قوت تنهایی همچنان ادامه دارد و برای مثال یکی از آخرین تحقیقات حکایت از آن دارد که افراد منزوی و تنها، قدرت و  .ظرافت بیشتری برای دیدن وضعیت اجتماع خود دارند. ذهن شان از قابلیت انتقادی بیشتر برخوردار است و کلا تیزبین تر هستند
یکی از نتایج منطقی این تحقیق در برگیرنده این حقیقت است که افراد تنها مهربانترو دلسوز تر از دیگران رفتار می کنند. تحقیق دیگری نیز گرداوری شده است که گویای افزایش قدرتِ خلاقیت در افراد تنها است. به نظر استاد دانشگاه جان هاپکینز، افرادی که توسط جامعه به نوعی طرد می شوند زمینه توانایی های شعوری، دیدن واقعیت به شکل ملموس تر را پیدا می کنند که ترکیب آنها به خلاقیت بیشتر ختم می شود.
روانشناسان معاصرتر معتقدند که تنهایی کنترل شده و همچنان در ارتباط با جامعه پیرامون زندگی کردن، به افزایش خصوصیات شخصی و توانایی های فردی نیز منجر می شود. نظریات روانشناسانه و فلسفی جدیدی نیز مطرح شده است که اذعان می کند افرادی که قادر نیستند تنهایی را تحمل کنند می توانند از ناهنجاری های رفتاری و ضد جامعه برخوردار شوند. با این همه تاکید بر روی ترکیبی از تنهایی سالم و خلاق افراد است که رابطه اجتماعی شان با دیگران را حفظ می کنند.
ادامه دارد
 
Loneliness is hell: debilitating yet formative. Can we avoid the pains of loneliness yet enjoy the pleasures of solitude?
https://aeon.co/essays/how-loneliness-generates-empathy-and-shapes-identity