۲۶ بهمن ۱۳۹۵
خوابگاههای پناهندگان را به ندرت در کارت پستالها میبینیم. برای رسیدن به خوابگاه پناهندگان بورینتس اشتراسه در برلین-لیشتنبرگ باید راهی طولانی را از میان مغازههای فقیرانه و ساختمانهای رنگ و رو رفته -با سیرک کوچکی در قطعه زمینی وسیع- طی میکردیم. دو شتر لاغر در آن میان مشغول خوردن علفهای گلآلود بودند. دورتر، تالار بولینگ بزرگی (میراث دوران شوروی) و پشت آن بلوک بتنی خاکستری رنگی به ارتفاع چهار طبقه مجهز به دوربینهای مراقبتی دیده میشد. بالاخره رسیدیم. سه جوان افغان در برابر در ورودی سیگار میکشیدند و آشکار بود تلاش داشتند ملالتشان را پنهان سازند. (...)
-
2017/02