پناهندگان، سوداگري پرسود

۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶

فاجعه هاي انساني براي همه فاجعه نيست. دفاتر نظارت و حسابرسي بر وضعيت اردوگاه ، فروشندگان کارت پرداخت يا غول مبلمان به محض آن که يک اردوگاه گشوده مي شود، براي سود بردن از «صنعت کمک»، که حجم گردش مالي آن ٢٥ ميليارد دلار درسال است به سوي آن مي شتابند. مانند همه نمايشگاه هاي بين المللي، غرفه ها پوشيده از پوسترهايي با رنگ هاي زنده، عکس هاي جذاب و مهمانداراني آماده خدمت است. مرداني با لباس هاي آراسته کارت ويزيت مبادله مي کنند. درميان پيشخوان ها، ماکت کانتينرهايي که به طور منظم کنار هم چيده شده و شهرهاي مينياتوري که در آنها نظم و پاکيزگي برقراراست ديده مي (...)

-
2017/05