در طی چند هفته گذشته یک حرکت سراسری در سیاره ما شکل گرفت برای نشان دادن تعرض جنسی که زنان دنیا تجربه می کنند. میلیونها زن در شبکه های اجتماعی، اذیت هایی جنسی که متقبل شده بودند را تحت عنوان « من هم» ابراز کردند. این یک حقیقت است که بخش بزرگی از مردان باعث این همه تعرض جنسی به زنان هستند ولی این همه حقیقت نیست.
بله. برای هزاران سال، شرایطی ایجاد شده بود که مردان برندهِ فرصت های زندگی بودند. حق کار و تحصیل و سفر و قدرت بدنی شان، آنها را از زنان متمایز کرد. همه دانشمندان، روحانیون، شاهان و خدایان معمولا مرد بودند. مردان توانستند کنترل کننده میل جنسی زنان باشند.
ولی در کل، بازنده اصلی زندگی، مردان بودند چون مرگبارترین کار جامعه یعنی جنگ به عهده آنها بود. دفاع از قبیله یا تعرض به قبایل دیگر توسط مردان صورت می گرفت. جنگ معمولا حرفه مردان بود و بخش بزرگی از مردان جوان در طول تاریخ به زرو به جنگها سوق داده می شدند.
سپردن جنگ به مردان دلیل مشخص بیولوژیک هم داشت. مردان برای بقای بشر «زیادی» بودند و نقش زاپاس را داشتند. برای مثال اگر از یک قبیله صد نفره، نیمی از آنها یعنی مردان به جنگ می رفتند و 10 درصدشان زنده بر می گشت می توانست همه زنان قبیله را باردار سازد. حتی اگر یک مرد هم برای قبیله می ماند کافی بود تا همه زنان را باردار سازد و بقای جمع تضمین شود.
زنان در طول تاریخ، سکس شان محدود و کنترل شد. از درس و کار و بقیه فرصت ها بازمانده بودند ولی به جای آن ناگزیر نبودند معمولا در حین حفاظت از قبیله بمیرند. تلفات زنان و کودکان البته همیشه بود، بخصوص بعد از شکست یک قبیله… ولی معمولا زنان در جنگ ها حضور عمومی نداشتند. زن باید می ماند چون هر زن هر سال فقط یک فرزند می توانست به جامعه جنگزده اضافه کند. اهمیت وجودش بیشتر بود. زنان اگر مسئولیت جنگ را داشتند باقیمانده شان از جنگ قادر به بازسازی جمعیت قبیله نبودند.
مرد دیسپنسبل ( قابل جایگزینی) آفریده شد. تعدادش برای بقا و جنگ لازم بود. برای کار و شکار هم لازم بود ولی برای تولید فرزند و افزایش جمعیت قبیله، تعداد مردان اساسی نبود چون عملا حتی یک مرد به تنهایی می توانست همه زنان قبیله را باردار سازد.
صحبت از توجیهِ تعرض جنسی مردان نیست. منظور این است که کل ماجرای تحول و تمدن یک مجموعه نابرابر و ناقص بود و همه ضرر دیدیم.
حتما با افزایش حقوق زنان در جامعه، شانس رسیدن به دنیای بدون تعرض جنسی به زنان، بیشتر می شود. زنان خیلی چیزها را در این هزاران سال از دست دادند و مردان جان شان را… این شیوه قدیم بود. حالا داریم به سمت برابری و عدم کنترل همدیگر می رویم. امیدواریم
