بدبینی همیشه با بشر همراه بوده است. در نظر اول این ایده که همه تلاش ها و اهداف آدم، سرانجام بد خواهد داشت شاید غیرمنطقی و حتی فلج کننده به نظر برسد ولی یک ایده فلسفی و روانشناسی هم وجود دارد که می گوید « بدبین بودن باعث شادی حقیقی خواهد شد»
آلن دباتن فیلسوف روزگار ما در یک ویدئوی کوتاه سعی می کند توضیح دهد چرا بدبینی یک نوع واکنش هوشمند است. او معتقد است بدبینانه دیدن زندگی:
ما را آماده می سازد بدترین سرانجام ها را در نظر بگیریم. با پایین نگه داشتن توقع ما از زندگی، تنش و افسوس کاهش می یابد. بدبینی ما را در برابر ناملایمات محافظت می کند.
متاسفانه ما در دنیایی زندگی می کنیم که به شکل مسخره ایی خوشبینانه نمایش داده می شود. مهمترین دلیلش این است که تکنولوژی روز به روز بهتر می شود و این توفع را ایجاد می کند که زندگی نیز حتما بهتر شود.
مقدار قدرتی که برای ایجاد زندگی بهتر داریم و بهتر نشدن زندگی یک تناقض جدید در دوران ما نیست. ما انسانها به دلایل زیاد از جمله ضعف های انسانی نظیر حرص، ترس، حسادت و غرور نمی توانستیم یک سیستم خوب برای جامعه ایجاد کنیم.
برای همین انواع مذاهب و ایده های بشری سعی کردند ما را برای بدترین وقایع آماده کنند. بخشی از آنها معتقدند انسان باید رنج بکشد و بعضی شاخه های دیگر مذاهب بشری انسان را یک گناهکار شکست خوردن می دانند که فرصت ایجاد بهشت بر روی زمین را از دست داده است. برای همین وعده دنیای بهتر یا سرانجام وخیم تری را بعد از مرگ ارائه می دهند. همه این تاکتیک ها برای این بود که سطح توقع ما را در زندگی مهار کنند.
روانشناسی و بخصوص William James این ایده را مطرح کرد که که شادی و آرامش واقعی مساوی است با موازنه بین واقعیت و توقع … بنابر این ما دو راه برای رسیدن به خوشبختی شخصی داریم. یا واقعیت ها را تغییر دهیم یا توقعات خودمان را کاهش دهیم
اینجاست که نظریه بدبینانه می درخشد چون آدم بدبین با واقعیت زندگی که بسیار غیرقابل پیشبینی است کلنجار نمی رود. آدم بدبین با هوش عاطفی که دارد در قدم اول، اصلا توقعی برای شادی و سرانجام خوب، تصور نمی کند.
این دفاع طبیعی که این نوع آدم ها در درون وجدان و شعور خود ایجاد می کنند به آنها هر روز این هشدار را یادآوری می کند که:
یک – زندگی به طور معمول مسیر درستی را نمی پیماید
دو – همه آدمها در اغلب اوقات غمگین و نگرانند
سه – خیلی طبیعی است که نسبت به نوع شغلی که انتخاب کردیم پشیمان باشیم
چهار – همه افرادی که فکر می کنیم نرمال و سالم هستند، در حقیقت انسان هایی هستند که درست نمی شناسیم شان
پنج – آدمها فقط در دقایق محدودی از روز می توانند شاد باشند
شش – اغلب امیدهای ما بر باد خواهد رفت
هفت – اغلب انسانها افراد مذبذب و متوسطی هستند
بدبینی این مکان را می دهد که دست از غم و نگرانی اساسی بکشیم چه بسا که قادر باشیم به زندگی و پیامدهایش بخندیم. شاید هم برعکس، شادی مان دو چندان شود وقتی که هیچ توقعی نداریم و یک اتفاق خوب و اصیل نصیب مان می شود.
There Really Is Wisdom In Pessimism
http://www.huffingtonpost.com.au/2015/11/07/the-benefits-of-pessimism_n_8448152.html