تمام انسان هایی که در حال حاضر زندگی می کنند، همه بیش از 7 میلیارد نفر کنونی، از نظر طبقه بندی اصلی « انسان سانان خردمند – Homo sapiens» هستیم. ولی ما بر اساس باقیمانده آثاری که بر جا گذاشتیم همین اواخر و از حدود 200 هزار سال پیش قدم بر روی زمین نهادیم.
بر اساس اولین مدارک ثبت شده از سن استخوان های بدن و عمر لایه های خاکی که استخوان ها و ابزار سنگی در آنها پیدا شده اند نشان می دهد اجداد خیلی قدیمی ما که تاریخ حضورشان بر روی زمین به 2.5 میلیون سال می رسد نیز قصاب بوده اند. به عبارت مشخص تر Homo habilis قدیمی ترین اجداد انسان خردمند هستند که در ضمن ابزار هم می ساختند.
انسان سانان ابزار ساز Homo habilis بدن و جمجمه بزرگتری داشتند و دو خصیصه گوشتخواری و قصابی را از انها به ارث بردیم. ما این روزها می دانیم که میمون ها هم از ابزار استفاده می کنند ولی اجداد ما، ابزار شان را خودشان می ساختند. سنگ های تیز قصابی شان یک فراورده طبیعی یافت شده در طبیعت نبود و با اصطکاک و کوبیدن توسط سنگ های دیگر ساخته می شد.
این کشف و فرضیه علمی تا پایان قرن بیستم به قوت خود باقی ماند. بخشی از کشفیات را حتی می توانستند از روی خراش های به جا مانده از ضربه سنگ تیز بر روی استخوان بدن شکار به دست آورند. اما از حدود ده سال پیش، شواهد قدیمی تری از قصابی بدن شکار پیدا شد که قدمت قصابی و گوشتخواری انسان سانان Australopithecus را به 3.4 میلیون سال رساند.
البته محققین چون هنوز نتوانستند ابزار سنگی ساخته شده از این نوع قدیمی تر انسان سانان بیابند به این نتیجه گیری رسیدند که آنها قصاب بوده اند و گوشت را به دلایلی نظیر حمل و استفاده بیشتر از همه قسمت ها، تکه تکه می کرده اند ولی جسم سنگی تیز که به کار می گرفتند از درون طبیعت پیدا کرده بودند.
آثاری که تاکنون یافت شده است نظیر ابزار سنگی ساخته شده و نشانه آن بر روی بدن شکار، فقط حدود دو میلیون سال قدمت دارد. در این زمینه یک منطقه مشخص هم وجود دارد که Homo habilis به آنجا برای خرد کردن و استفاده بیشتر از همه قطعات و حتی بهره وری از مغز استخوان می رفتند.
The First Butchers