ماه مه، اقيانوس اميد

در زندگي يک ملت لحظاتي وجود دارد که مي‌توان آنرا «آن جاودان» ناميد. لحظاتي که حصار محکم کشيده شده حول قوانين مستقر اجتماعي ترک مي خورد. به ناگاه عبوديت و عادت ها زير سوال رفته، مورد انتقاد قرار ميگيرد. «تک رود خانه هاي خاکستري شهرها، بي هيچ اميد رسيدن به اقيانوس» (١) به رودخانه هاي ديگر مي پيوندد، زلال گشته، مي درخشند و به دريا مي ريزد. « نه، شايد بشود ؟» به «حتما مي شود !» تبديل مي گردد. اينجا و آنجا مقاومت و مبارزه سر بلند مي کند و خاطرنشان مي سازد که تاريخ به پايان نرسيده است، پنجاه سال پيش ـ ماه مه سال ١٩٦٨ ـ از «همگرايي مبارزات» سخن مي رفت. بياد (...)

-
2018/05