منصور غلامی، وزیر علوم ایران مشکل “دانشجویان ستاره‌دار” را به وزارت علوم و تحقیقات مربوط ندانست و گفت مشکل آنها نقص پرونده‌شان در سازمان سنجش است.
آقای غلامی گفت نباید از عنوان “ستاره‌دار” برای کسانی که از تحصیل بازمانده‌اند استفاده شود.
“ستاره‌دارها” دانشجویانی هستند که به دلایل غیرتحصیلی و عمدتا به دلیل فعالیت‌های سیاسی، از تحصیل در مقاطع فوق لیسانس و دکتری بازمی‌مانند.
به گزارش بی بی سی در روزهای اخیر و با اعلام نتایج کنکور کارشناسی ارشد، چندین فعال سیاسی و مدنی خبر داده‌اند که به آنها اعلام شده “نقص پرونده” دارند و باید به سازمان سنجش مراجعه کنند.
وزیر علوم ایران گفته مطابق قانون، در مقطع بالاتر از کارشناسی “سوابق” داوطلبان بررسی می‌شود اما در گذشته “ستاره‌دار شدن داوطلبان تحصیلات تکمیلی مربوط به زمانی بود که در حین تحصیل به دانشجویان ایراد گرفته می‌شد در حالی که اکنون افرادی را داریم که داوطلب ورود به دانشگاه هستند.”
پایان دادن به “ستاره‌دار شدن” دانشجویان یکی از وعده‌های حسن روحانی بود.
در اواسط دهه ١٣٨٠ عده‌ای از دانشجویانی که این مشکل را داشتند گروهی به عنوان “کمیته دفاع از حق تحصیل” تشکیل دادند. چند نفر از اعضای این گروه به زندان افتادند.
ضیا نبوی، سخنگوی آنها هم از سال ۱۳۸۸ زندانی بود و چند ماه پیش با پایان دوره حبسش آزاد شد.
آقای نبوی جزو کسانی است که می‌گوید به او اعلام شده “نقص پرونده” دارد.
بنا به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در ایران، کسانی می‌توانند در دانشگاه تحصیل کنند که به جز شرایط علمی، شرایط مذهبی، سیاسی و اخلاقی نیز داشته باشند.
شورای انقلاب فرهنگی می‌گوید کسانی می‌توانند در دانشگاه تحصیل کنند که مسلمان یا از اقلیت‌های دینی به رسمیت شناخته شده باشند. بسیاری از بهایی‌های ایران به همین دلیل از تحصیل بازمی‌مانند. افراد بی‌اعتقاد به دین هم نمی‌توانند باور خود را آزادانه ابراز کنند.
شرط دیگر پذیرش در دانشگاه این است که افراد با جمهوری اسلامی “مبارزه” نکنند. در صورتی که شخصی سابقه فعالیت علیه حکومت را داشته باشد، “پذیرش وی مشروط است به احراز توبه وی”.د مشهور نبودن به فساد اخلاقی شرط دیگر پذیرش در دانشگاه است.
شورای انقلاب فرهنگی نهادی است که پس از انقلاب و به دنبال تعطیلی دانشگاه‌ها در ایران تشکیل شد تا به “اسلامی‌سازی” دانشگاه بپردازد.
در سال ۱۳۵۹، هواداران آیت‌الله خمینی در قالب “انقلاب فرهنگی” دانشگاه‌ها را تعطیل و هزاران نفر از استادها و دانشجویان را اخراج کردند و به حضور منتقدان سیاسی در دانشگاه پایان دادند.
پس از آن با دستور آیت‌الله خمینی ستاد انقلاب فرهنگی، با عضویت چهره‌هایی چون شمس آل احمد، محمدجواد باهنر، حسن حبیبی و عبدالکریم سروش، تشکیل شد تا سیاست‌های گزینش استاد و دانشجو و اداره دانشگاه را بر اساس “فرهنگ اسلامی” تدوین کند.
ستاد انقلاب فرهنگی بعدا به شورای عالی انقلاب فرهنگی تبدیل شد که هنوز هم مسئولیت سیاستگذاری و نظارت بر دانشگاه‌ها را بر عهده دارد.