۶ خرداد ۱۳۹۸
در این دنیای نابرابر! ٭٭٭ برای اینکه بتوانم برسانم به کنار ساحلی؛ به دور از غم دل خونینم را! ٭٭٭آرامشی بدهم یا التهابی داده باشم به زخمهای کهنه ام ٭٭٭دلقکی می شوم جسور!رها می سازم ذهن و قلب را تا بخشندترین باشم در برابر زخمهای بر آمده ای ناشی از زندگی! که ساز سرنوشت پر درد را در نهایت سخاوت با من می نوازدهمچون مطرب مست ! در مجلس ذوق. ٭٭٭آنچه بر قلبم نشسته و شد شعله آتش خشم در وجودم چیزی نبود بجز تیر رها شده از کمان یک انسان !که بدور از عشق در دام خودکامگی گرفتار است ۲۶/۰۵/۲۰۱۹ شمی صلواتی