تصاحب حزب درخدمت کدام منافع!

مدتی است درکومەلە - سازمان کردستان حزب کمونیست ایران برای دست بردن بە انتقادات درست وریشەایی ازسوی تعدادی ازرفقای حزبی روبە تشکیلات بە صورت علنی وگاها ن  درون تشکیلاتی ابرازشدە کە متاسفانە باواکنش عصبی کمیتە خارج روبەرو شدە وهمچنین رهبریت کومەلە چندان ازاین نوع فرهنگ خشنود نیست درحالی کە بحث این رفقا در راستای منافع حزب و طبقەی کارگر بودە کە فکر می کنم تمام پرنسیپهای حزبی در ان رعایت شدە اما کسانی درسطح رهبری اگاهانە  تلاش می کنند بحث این رفقا را بە انحراف بکشانند و با تحریک برخوردهای غیرسیاسی دردنیای مجازی تعدای از رفقای حزبی را سازمان دادە وبا فحاشی ازهیچ برخورد ناشایستی دریغ نمی کنند،متاسفانە در این مدت این رفقا بااین نوع مناسبات چهره ی دیگری بە حزب بخشیدەاند کە با فرهنگ پیشروکمونیستی کومەلە وحزب همخوانی ندارد،لازم بە توضیح است کە نیت وعملکرد این رفقا دراین دورە باگذشتە بسیار متفاوت است نزدیکی باجریانهای ناسیونالیستی زیرلوای همکاری بااحزاب کوردی اعتباروجایگاە این تشکیلات کە بارنج هزاران انسان مبارزبنا نهادە شدە  دارند بە انحراف می کشانند،متاسفانە رهبریت کومەلە تحمل صدای هیچ گونە اعتراضی ازسوی اعضای معترضش را ندارد،وباحذف رفقای قدیمی درتشکیلات کومەلە وحزب کمونیست ایران می خواهند درچهارچوبەی تنگ فکری، وهرانچە کە خود قبول دارند دیگراعضای این حزب نیز ازان پیروی کنند،رفیق ابراهیم علیزادە باردیف کردن جریانات ناسیونالیست درپشت سرخود درمقرمرکزی کومەلە درزرگویزکوردستان عراق شروع تلخی رابە جامعە کردستان مخصوصا بە جنبش کارگری نشان داد،کوردستان سنگرمبارزە طبقاتی است، هیج کدام ازجریانهای ناسیونالیست نە بە جنگ طبقاتی می روند ونە مبارزە زنان دردستورکارشان است،افق ناسیونالیستها وشکل گیری دولتهای کە با نام ملی خودراتعریف می کند نە تنها بە رهایی زنان در جامعە پایان نمی دهند بلکە تنها ستم بر زن راتغییرمی دهند درواقع نیت ناسیونالیست این است کە بتواند طبقات جامعە راچە زن چە مرد بە سازش بکشاند و با نوع فرهنگی کە ناسیونالیسم مد نظرش است تودەهای مردم را با ان راضی کند، امروزدرایران وکوردستان دو جنبش وجود دارد کە یکی جنبش کارگری است ودیگری جنبش بورژوازی است کە ناسیونالیسم همیشە با سرمایداری سراشتی داشتە ومی بینیم کە چگونە انکارموجودیت مبارزە طبقاتی هستند،این درک ایدەالیستی وذهنی هرجریان ناسیونالیستی است کە امروزە با شعاروطن، وطن وبرای رسیدن بە ابتدایی ترین خواست تن بە هرگونە حقارتی می دهند،اماعملکرد رفقای ما در این دورە نە دلسوزی بر سر جنبش است،بلکە قصد ونیتشان تنها تصرف حزب می باشد کە بتوانند دران بە میل وارادە ی خود تعیین سیاست کنند وهرگاه دلشان خواست شمشیری را بر روی مخالفین خود بکشند،این رفقا خود را صاحب حزب می دانند درحالی کە حزب متعلق بە تودە هاست،این درک عشیرەای درتشکیلات کومە لە باید ریشە کن شود و رهبریت کومەلە اگرخودرا کە بە جنبش کمونیستی ایران تعلق می دارد نباید بە چنین کسانی اجازە بدهد این فرهنگ را درتشکیلات کومەلە وحزب کمونیست ایران اشاعە دهند این نگرش درتاریخ کومولە و حزب کمونیست ایران بیگانە بودە،و بی شک حزب ابزار مبارزە برای تودەهای تحت ستم در جامعە طبقاتی است، اما بدون نقش تودە ها حزب نمی تواند در عرصە های مبارزاتی عرض اندام کند،من بسیارطبیعی می دانم کە دراین دورە تعدادی ازرفقای رهبری کومەلە مخصوصا رفیق ابراهیم علیزادە کە باادبیات وزبان دیگری کە با گذشتە بسیارمتفاوت است بامردم کردستان درگفتارهای روزانەاش سخن می گوید.    واما بر گردیم بە شروع اختلافات در تشکیلات کومە لە کە بە نظر من اوج ان بر می گردد بە کنگرەی ١٥ کومەلە و شرکت کومەلە در کنگرە ملی کورد کە چند سال قبل در شهر اربیل کردستان عراق برای تشکیل مرکزی بە نام کنگرەی ملی کورد بە سرپرستی مسعود بارزانی تدارک لازم دیدە شد، کە در ان کومەلە و جریانهای دیگرناسیونالیست در ان شرکت داشتند،شرکت کومەلە در ان کنگرە و در کنارجریاناتی کە دشمن سرسخت طبقە کارگر در کردستان هستند بسیار کار اشتباهی بود و نمی بایست کومەلە در ان مقطع بە چنین عملی دست می داد،هر چند تعدادی از اعضای حزب در ان دورە دل خوشی بە این کنگرە نداشتند و می دانستند کە شرکت کومەلە در چنین نهادی بە اعتبارپرنسیبهای کمونیستی کومە لە لطمە وارد می اورد،اما متاسفانە با دخالت جدی اکثریت اعضا و رهبری حزب روبەرو نشد،قرار بود از طرف جمهوری اسلامی نمایندە انان نیز در ان کنگرە شرکت داشتە باشند،اما با اعتراض کومە لە روبەرو شد، تا چە حد سحت داشتە باشد کە جمهوری اسلامی دران  کنگرە شرکت نداشتە، بە نظر من بسیار جای گمان می باشد،وقتی مسعود بارزانی تدارک چنین مرکزی را می بیند،مطمئن ان ازاو می خواهند کە دران کنگرە شرکت داشتە باشند،بعد ازسقوط رژیم صدام حضورجمهوری اسلامی درکردستان عراق بیشتر شد ،اتحادیە میهنی و حزب دمکرات کردستان عراق بعنوان دوجریان ناسیونالیست زمینەهای مساعدی را برای جمهوری اسلامی فراهم اوردند کە در واقع این روابط دیپلماسی تنها بە نفع مسئولین حکومت اقلیم کردستان بود،واین تنظیم مناسبات ازطرف حکومت مرکزی تعییین و هدایت می شد، کومە لە ازابتدا بایستی متوجە این تاکتیک جمهوری اسلامی می شد کە وجود چنین نهادی بە نام کنگرە ملی کورد تنها برای خدشە دارکردن احزاب کردستانی بود کە بە باورمن تنها کومەلە دران ضررکرد،اما متاسفانە تعدادی از رفقای ما چنان شیفتەی این مرکزشدە بودند کە انگارخواست های طبقە کارگر کردستان در ان کنگرە بە دست خواهد امد و اکنون زمینە های راست روی در تشکیلات کومە لە و حزب کمونیست ایران روز بە روزبیشتر می شود، در لوای زبان دیپلماسی رهبریت کومە لە دچارمحافظە کاری و گاهان نادیدە گرفتن جنبش سراسری بخشی ازنگرش ایشان شدە کە متاسفانە تعدادی ازفقا با دنبالە روی ازرهبریت کومەلە جایگاه طبقاتی خودرا ازدست دادەاند،انها فکر می کنند هر چە رهبر بگویید درست است،البتە شکی در خود بینی رفیق ابراهیم علیزادە نمی بینم،چون مطمئن هستم اگرامروزرفیق ابراهیم هر گونە مواضعی رااتخاذ کند واگربە نفع جنبش کارگری هم نباشد، این رفقای مطیع برای رفیق ابراهیم کف می زنند واین فرهنگ موردپسند ایشان است.این روزها فضای سرکوب، تهدید، توبیخ ابزاری در دست کمیتە خارج کشورشدە کە هر رفیقی مخالف انان عمل کند توبیخ ویا خلع عضویت می شود، البتە ترکیب کمیتە خارج در این دورە مشخض می باشد ترکیبی از گرایش راست کە اگردر فردای انقلاب ایران این ترکیب صاحب قدرت شود بە هیچ مخالفی در درون جامعە اجازە نخواهد داد نظرات خودرا بیان دارد، باید توجە داشت کە اتحاد طبقاتی در کردستان بە جنبش سراسری گرە خوردە و جریانات ناسیونالیسم با تعریف سوژه ی رهایی جامعە،خصلت های ملی را بر جستە کردە و با این نگرش می خواهند هویت طبقاتی انسان رنج دیدە را تهی کنند، درک درست ازمبارزە طبقاتی زمانی حقیقت پیدا می کند کە تو هیج توهمی بە ناسیونالیسم نداشتە باشی،در پاسخ بە مسالەی ملی راە حل های طبقاتی متعدد و گوناگونی وجود دارد،اما خود را دربازکردن ازاین ستم تنها یک استراتژی وجود دارد ان هم نیروی متشکل طبقە کارگرکە  مسلح بە مارکسیزم انقلابی است، این نیرو درکردستان تنها جریانی می تواند ان را هدایت ورهبری کند ،کە بایستی قبل از هر چیزبا جنبش و اعضای سر خط خود راستگو وصادق باشد،ناسیونالیسم برسر هر معضلی در جامعە سرپوش می گذارد،همکاری با انها در هر زمینەای رسوایی بە بار خواهد اورد،نشست چهار جریان ناسیونالیست درکشور نروژموضوع دیگری است کە بە تشکیلات کومە لە بعنوان یک جریان مسئول در کردستان مربوط می باشد،کومەلە ازابتدا ازاین  ماجرا اطلاع داشتە، اما باسکوتش نخواستە ونمی خواهد دل هیج کدام ازانها از خود برنجاند،چون مسئلە همکاری درمیان است ودیدیم کە چگونە دراطلاعیە کومەلە بامردم سخن می گوید،نە تنها این سیاست ضد جنبشی را محکوم نکرد بلکە نشان داد کە چە .اتمایل ودوستی بااین جریانات دارد،اما دراطلاعیەی حزب کمونیست ایران و در مصاحبەی رفیق حسن شمسی بە شفافی و بدون هیچ تزلزلی این سیاست را محکوم کردند.اکنون زمان ان رسیدە و باید بە تک تک اعضاء این اجازە راداد کە نظرات خودرا بە صورت علنی روبە جامعە ابرازداشت و بایستی کاری کرد کە جامعە نیز در این زمینە بتوانند دخالت جدی داشتە باشند،کمیتە خارج حزب کمونیست ایران نباید دراین رابطە حساسیت نشان بدهد و دست بە ابزار سرکوب ببرد،چون این حرکت باعث موجی اعتراض و تنفرجنبشهای اجتماعی در ایران وکوردستان شدە،اگر منافع جنبش را دردستور کار مبارزە روزانە ی خود می دانیم، بایستی دست ازمحفل بازی وزیر پا خالی کردن چهرەهای سرشناس رفقای حزبی بردارید،کارمشترک درفضای سیاسی وراست گویی در مقابل تودەها رمزموفقیت کومەلە وحزب کمونیست ایران است.زندە باد حکومت کارگریهژیرنینا٢٠ ژولای ٢٠١٩