الهام حسینی، تنها مدالآور وزنهبرداری زنان ایران، با شرکت در پویش کمک مؤمنانه میخواهد نامی نیک از خودش در ورزش زنان کشور بهجا بگذارد. او که با مدال برنز رقابتهای بینالمللی وزنهبرداری جام نعیم سلیماناوغلو، نخستین زن مدالآور این رشته در ایران لقب گرفت، در نظر دارد این مدال ارزشمند را برای کمک به مردم مستمند به حراج بگذارد. فدراسیون وزنهبرداری هفته آینده مراسم پویش مؤمنانه را با حضور خانواده ورزنهبرداری برگزار میکند که در آن مدال این وزنهبردار لرستانی هم به فروش میرسد. «شرق» به بهانه این حرکت خیرخواهانه گفتوگویی را با الهام حسینی ترتیب داده که متن آن را در ادامه میخوانید…. خانم حسینی چه شد که تصمیم گرفتید مدال خود را به حراج بگذارید؟ فدراسیون وزنهبرداری پویشی را برای کمک به مردم نیازمند به راه انداخته که به نظرم کار خیلی قشنگی است. برای همین دلم خواست در حد توانم در این پویش شرکت کنم. تنها کاری که از دستم برمیآمد این بود که مدالم را به حراج بگذارم. البته باید بگویم که این مدال برایم خیلی ارزش داشت؛ چراکه هم اولین مدال تاریخ وزنهبرداری زنان ایران بود و هم اولین مدال خودم. اما وقتی دیدم که با این کار میتوانم گرهی از مشکلات افراد بیبضاعت را باز کنم، دیگر به آن فکر نکردم. میخواهم یک نام خوب از خودم بهجا بگذارم. فکر میکنید از این حرکتی که کردید استقبال بشود؟ من به همراه دوستانی که این پویش را به راه انداختهاند، کلیپهایی را در فضای مجازی منتشر کردهایم تا خبر حراج مدالم را به گوش خیرین برسانیم که این مدال با قیمت خوبی به فروش برسد. انشاءالله که همینطور بشود. امیدوارم بقیه ورزشکاران ملیپوش، بهویژه بانوان ورزشکار کشورمان هم این مسیر را ادامه دهند. خودتان این روزها چه کار میکنید، تمریناتتان را ادامه میدهید؟ بله، من مرتب تمرین میکنم. البته تمریناتم به کیفیت تمرینات اردو نیست، چون اول از همه مربی بالای سرم نیست و بعد هم شرایط طوری نیست که مثل زمان اردو بتوانی سنگین کار کنی. بااینحال سعی کردهام در این مدت در بالاترین سطح آمادگیام باشم تا با شروع اردوهای تیم ملی عقب نباشم. وزنهبرداری رشته سنگینی است، چطور در خانه تمرین میکنید؟ از زمانی که کرونا آمده واقعا شرایط خیلی سختی برای تمرینکردن داشتم. یکسری تجهیزات اولیهای را که لازم داشتم، از هیئت قرض کردم و یک مقدار هم خودم خریدم و با همین تجهیزات کارم را راه میاندازم. درست است تجهیزاتم خیلی حرفهای نیست ولی حداقل میتوانم تمریناتم را داشته باشم. تازه چند وقتی است که هیئت وزنهبرداری شهرستان دورود یک سالن به من داده تا آن هم فقط برای نوبت عصرها در آن تمرین کنم. پیش از این تمام مدت را در حیاط خانه تمرین میکردم. البته هنوز هم تایم صبحها در خانه وزنه میزنم. آنقدر در خانه وزنه زدم که موزاییکهای کف حیاط همه شکستهاند. از طرفی همسایههایمان هم از تمرینکردن من شاکی هستند. وزنهانداختن سروصدای زیادی دارد و از این بابت گلایه میکنند. اما من هم چاراهای ندارم اگر تمرین نکنم آمادگیام را از دست میدهم. امکانات هیئت وزنهبرداری شهرستان دورود چطور است؟ راستش نمیدانم چه بگویم. امکانات که اصلا ایدئال نیست. پارسال رئیس هیئت زحمت کشیدند و تجهیزات را عوض کردند. الان شرایط نسبت به قبل خیلی بهتر شده است. وزنهبرداری علاوه بر اینکه رشته سنگینی است، خیلی هم سرد و بیروح است. تمرینکردن در این شرایط که هم کرونا هست و هم اینکه تجهیزات ندارید؛ دلسردتان نکرده است؟ فعلا که دارم ادامه میدهم ولی متأسفانه همانطور که میگویید خیلی سخت است. بهویژه اینکه مربی هم بالای سرم نیست. وزنهبرداری زنان تازه داشت شکل میگرفت که با کرونا همهچیز تعطیل شد. در شهر ما مربی وزنهبرداری هم نیست که مرا تمرین بدهد و اشکالاتم را بگویم. من از کادر فنی برنامه میگیرم و خودم مربی خودم هستم. البته در این روزهای سخت یک چیز به من انگیزه میدهد و آنهم بچههای نوجوانی است که علاقهمند به این رشته هستند. من زمانهایی که به سالن میروم و تمرین میکنم، چند شاگرد دارم که در کنارم تمرین میکنند. بودن در کنار اینها باعث میشود تا با روحیه بهتری کارم را انجام دهم. شما دانشجوی دکترا هم هستید؟ من دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی قلبوعروق هستم. این روزها مشغول کارهای پایاننامهام هم هستم و برنامه فشرده تمریناتم را هم دارم. تکلیف وزنهبرداری بانوان برای گرفتن سهمیه المپیک توکیو چه میشود؟آیا شانسی دارید؟ شانس که داریم اما کار سختی است. ما دو فرصت داریم یا باید ازطریق سیستم رنکینگ سهمیه را بگیرم؛ یعنی جز هشت نفر اول وزن خودمان باشم یا اینکه از طریق رقابتهای قارهای سهمیه بگیریم که امیدمان به این مسیر است. با توجه به اینکه وزنهبرداری زنان تازه کارش را شروع کرده فعلا نتوانستیم رتبه خوبی در ردهبندی جهانی داشته باشیم. خود من فکر میکنم درحالحاضر ردهام ۴۶ دسته ۷۶ کیلوگرم باشد. بنابراین همه امیدمان به مسابقات قارهای است. در این رقابتها به هر دسته یک سهمیه داده میشود و آن هم نفر اول هر دسته است. از آنجا که بهترین قهرمانان جهان در وزنهبرداری بانوان در آسیا است و بیشتر این نفرات از طریق رنکینگ سهمیه المپیک را گرفتهاند، این احتمال دارد که من سهمیه را از قاره بگیرم. در دسته شما چند نفر سهمیه گرفتهاند؟ در دسته من نفرات اول تا سوم جزء هشت نفر اول ردهبندی جهانی هستند و سهمیه را گرفتهاند. با توجه به این موضوع اگر این نفرات در مسابقات قارهای هم شرکت کنند و بازهم روی سکو بروند، سهمیه آسیا به نفرات بعد از آنها تعلق میگیرد. با چه رکوردی میتوانید نفر اول قاره بشوید؟ اختلاف رکوردی من با سه نفر اول این دسته که آسیایی هستند و در رنکینگ هم اول هستند، خیلی بالاست. بنابراین من باید با نفرات دیگر رقابت کنم. هم خودم و هم کادر فنی رکوردهای آسیا را در این دسته بررسی کردیم و برنامهمان این است که خودمان را به آن نزدیک کنیم. من فعلا در تمرینات و در شرایط کرونا همان رکوردهای قبلی خودم را زدم. طوری جلو رفتیم که بتوانم خودم را با همین رکوردها تثبیت کنم و به یک اطمینان خاطر برسم. برنامهای درحالحاضر برای رکوردزدن ندارم. در کل خودم خوشبینم که میتوانم در آسیا حرفی برای گفتن داشته باشم اما همه اینها منوط به این است که امکانات و شرایط بهتری در اختیار بانوان قرار بگیرد. اگر بخواهیم با این تجهیزات تمرین کنیم، نه نمیشود کاری کرد.شرقبه کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید @sedayemardomdotnetThe post کار پسندیده اولین مدالآور تاریخ وزنهبرداری زنان appeared first on صدای مردم.
کار پسندیده اولین مدالآور تاریخ وزنهبرداری زنان
۱۳ شهریور ۱۳۹۹