گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو_مرضیه انبری؛ فضای مسجد تاریک بود. نور سبزرنگ و قرمز رنگی که اطراف محراب بود دیده میشد. مداح در حال روضه خواندن بود و صدای گریهی زن و مرد در هم آمیخته شده بود. پشت پرده در قسمت زنانه صدای سر و صدای بچهها نیز میآمد. بعضی بچهها در حال بازی کنار در ورودی بودند. زن مسنی که گویا از خدام مسجد بود مدام به آنها میگفت: «برید پیش مادراتون مگه اومدین شهربازی؟» بعضی بچههای کوچکتر در کنار مادرانشان نشسته بودند و با تعجب اطراف را نگاه میکردند. مداح روضهاش را تمام کرد. صدای سینه زنی بلند شده بود. پسر بچهها به سمت قسمت مردانه دویدند. چند زن جوان سرشان را میچرخاندند و دنبال فرزندانشان میگشتند تا آنها را کنار خود بنشانند. یکی از خانمها دخترش را صدا میزد: «بیا اینجا اینقدر تو دست و پا نباش».باورهای متناقض درباره کودکان و مسجدیک باور قدیمی نزد طیف متشرع جامعه این بوده است که در سنت پیامبر اکرم (ص) به خاطر مسائل مربوط به طهارت از آوردن کودکان به مسجد نهی شده است و به خاطر همین باور نیز در طول سالهای متمادی با پیشفرض اینکه مساجد فقط میزبان بزرگسالان هستند این اماکن ساخته میشدند. در نتیجه توجهی به حضور کودکان و همچنین زنان دارای فرزند خردسال نمیشد. در حالی که در متون دینی ما مثل مستدرک الوسائل اشارات متعددی شده است به اینکه پیامبر (ص) به خاطر صدای گریه بچه نماز را سریعتر میخواندند تا والدین آن کودک به او برسند. البته که مشکلات مدیریت و ساختاری مساجد به عنوان مهمترین مرکز انجام مناسک عبادی شامل ابعاد مختلفی میشود. پیش از این ما در سلسله گزارشات «مادران تنها» درباره مشکلات مربوط به معماری و مدیریت مساجد گزارش مفصلی را با محوریت مشکلات زنان برای استفاده از اماکن مذهبی را منتشر کردیم. اما در گزارش پیش رو بنا... ۱ خبر مرتبط
نیاز مساجد به یک تحول خانواده محور/ امکان حضور یک خانواده کامل در مساجد فراهم شود
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱