مسعود صادقی از هواداران نهضت آزادی ایران است که به جرم برگزاری گروه مطالعه تاریخ به شش سال حبس محکوم شد. این دانش آموخته دانشگاه هنر از آبان ماه سال جاری در بند ۳۵۰ زندان اوین بسر می برد.
پدر مسعود صادقی در این زمینه به جرس می گوید: “مسعود از هواداران نهضت آزادی بود و گروه تاریخ را برگزار می کرد. اما یکدفعه اول اسفند سال ۸۹ بازداشتش کردند یعنی همان شبی که دخترش بدنیا آمد فردا صبح او را بازداشت و از خانه بردند. سه هفته در سلول انفرادی بود و اول برای او قرار پنجاه میلیونی صادر کردند که بعد به هفتاد میلیون افزایش دادند و بالاخره آزاد شد. تا اینکه نهم مهر ماه سال نود دادگاه او در شعبه پانزده انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد. در دادگاه به غیر از مسعود و وکیلش و قاضی هیچکس دیگر حضور نداشت.حتی من که پدرش بودم اجازه حضور در جلسه دادگاه را نداشتم. در نهایت هم ۲۵ مهر همان سال حکم شش سال حبس تعزیری و هفتاد و چهار ضربه شلاق برای او صادر کردند که عینا در دادگاه تجدید نظر تایید شد. خود مسعود در مقابل این اتهامات دفاع و اعتراض کرد اما فایده ای نداشت. خود مسعود نوشته است که متن را قاضی صلواتی خواند و او فقط توانسته یاداشت برداری کند و پرونده های امنیتی اینطور است.”
مسعود صادقی بهمراه جعفر گنجی و آرش نجبایی دو تن دیگر از علاقمندان نهضت آزادی ایران بعد از ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ بازداشت شدند و با اتهام مشابه در مجموع به هفده سال حبس تعزیری و شلاق محکوم شدند. مسعود صادقی به شش سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق، جعفر گنجی به پنج سال حبس تعزیری و آرش نجبایی هم به شش سال زندان محکوم شدند.
آقای صادقی با ابراز ناراحتی از این حکم ناعادلانه خاطرنشان می کند: “مسعود تقریبا همزمان با جعفر گنجی و آرش نجبایی بازداشت شد.اما دادگاه آنها با هم نبود و جداگانه برگزار شد. هفده سال حکم در مجموع برای آنها صادر شد. هیچکدام از آنها عضو نهضت نبودند تعجب من از این است که چرا چنین حکم سنگینی برای آنها صادر کردند. حتی برای خود اعضاء نهضت هم اینقدر حکم صادر نکردند که برای اینها چنین حکمی دادند.”
آقای صادقی در ادامه می افزاید: “یکی از اتهامات مسعود اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و راه اندازی گروه مطالعه تاریخ وابسته به نهضت آزادی بود. فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقام رهبری و توهین به رئیس جمهور هم از دیگر اتهاماتش بود حالا این اتهامات را چه جور به نهضت آزادی ربط دادند من هم نمی دانم. علاوه براینکه مسعود در هیچکدام از اجتماعات بعد از انتخابات شرکت نکرده و حتی عضو فیس بوک هم نبود.”
نهضت آزادی ایران یکی از قدیمی‌ترین احزاب سیاسی ایران است که مهدی بازرگان، محمود طالقانی و یدالله سحابی در سال ۱۳۴۰ آن را با تاکید بر هویت ایرانی و اسلامی و با هدف مبارزه با استبداد و کسب آزادی‌های اساسی مبتنی بر ارزش‌های اخلاقی و اسلامی پایه گذاشتند. اما مسئولین ایران فعالیت‌های نهضت آزادی را به دلیل «عدم اعتقاد به قانون اساسی»، به رسمیت نمی‌شناسد. این حزب سیاسی نیز در اردیبهشت سال ۸۸ با صدور بیانیه‌ای، موضع انتخاباتی خود را در حمایت از نامزدی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو نامزد اصلاح‌طلب، اعلام کرد. پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در خرداد ماه ۸۸ و بازداشت شماری از اعضای نهضت آزادی به دستور وزارت اطلاعات، از دی‌ماه ۸۸، فعالیت پایگاه‌های اطلاع‌رسانی مرتبط با این گروه سیاسی هم ممنوع و متوقف شد.